650-kleindochter

Met haar wijsvingertje tikt de jongste kleindochter van twee op de iPad de figuurtjes aan. Daarbij verdwijnt het duimpje in de palm en de andere vingertjes wijzen omhoog.
Helaas had ze net een boterham met smeerkaas gegeten....

649-Wiessler2

 

De tweede dag van de workshop begon bizar.

Een van ons vertelde dat de dames uit Luxemburg de avond ervoor haloverkop terug moesten. Er was iets ernstigs gebeurd...

De man van een van de Luxemburgse dames had een auto-ongeluk gehad en was dood..

Toch zijn we verder gegaan met de workshop.

 

(1) tussen vliesofix knipten we wat snippertjes wol en garen. Daarna met hulp van bakpapier hebben we de snippertjes-boterham tussen een dubbele laag organza gestreken.

(2) Na het maken van een keuze welke kant het beste was, gingen we met dezelfde wol en andere garens losse steken borduren. Ik had twee oefenlapjes.

 (3) De lapjes spelden op een dikke kurkplaat, waarbij de spelden nog net in het vliesofix geprikt zijn.

 

(4) Daarna heel voorzichtig met het hobby-heteluchtpistool (heat gun) de synthetische organza wegsmelten. Hierboven zie je de witte gaten waar dat gebeurd is. Ook krimpt het organza (daarom het gebruik van de spelden). Als afwerking kun je de werkjes tussen twee bewerkte passpartouts plakken, maar je kunt ze ook gebruiken op een kaart of een boekomslag.

 

Wat ik met de werkjes ga doen, weet ik nog niet precies. De blauwe ga ik gebruiken in een kaft voor een boekje. De andere vijf wil ik bij elkaar houden.



648-Wiessler

Gisteren begon de tweedaagse workshop van Isabelle Wiessler. Deze dagen gaan we met 18 vrouwen aan de slag met draadjes en stoffen.
We leren steekjes maken, bijvoorbeeld kruissteekjes in de eerste foto. Hier heb ik twee lagen stof gebruikt.
We gaan vrij borduren op de naaimachine met behulp van Soluvlies (tweede foto), dit is een stof die verdwijnt als je het met lauw water wast. Mijn eigen inbreng was een klein fotootje van mijn oma en mijn moeder, waar ik een lijstje omheen heb geborduurd.
Ook combineren we handwerk met naaimachinewerk (foto's drie-vijf). Hier heb ik een fotootje van mijn moeder in het midden. Omdat ik Soluvlies had gebruikt als ondergrond moest ik veel naaien. Eigenlijk had ik de plaatjes voor het wassen moeten opspannen, nu zijn ze een beetje gekrompen en bubbelen de foto's van papier die als voorbehandeling een laagje acryl gel medium hebben. <wordt vervolgd>

647-manlief

Terwijl ik in mijn atelier en bij Kumulus aan het stoeien ben met olieverf, vind ik het af en toe fijn om iets te tekenen. Wat is er dan gemakkelijker dan een onschuldig onderwerp als een slapende echtgenoot? Hoewel... die beweegt ook wel eens (linksboven was de start van een tekeningetje..).
De viltstift van Muji (0,5) glijdt over het lichtgele Moleskinepapier - vurrukkelijk!!

646-glanskop

Er zijn er twee van. Bescheiden vogeltjes. Het moet een glanskop zijn. Het kan ook een matkop zijn, maar die maakt een ander geluid en heeft een wittige plek op zijn vleugels. Toch ga ik in de lente, met wat warmer weer, gerichter onderzoek doen. Wordt vervolgd dus.

645-winterkoninkje

Eigenlijk heb ik het winterkoninkje niet meer gezien nu er sneeuw ligt. Eind vorig jaar was hij er nog wel. Misschien vindt hij mijn tuin niet meer geschikt, omdat vorig jaar zijn nest met drie jongen aangevallen is door een vogel of een kat. Vurig hoop ik dat hij in de lente er weer is.

644-boomklever

Er huizen twee boomklevers in mijn tuin. Als zij aan komen vliegen verdwijnen alle andere mezen en vinken, zelfs het roodborstje verdwijnt. Meestal landen ze eerst op de boom. Vliegensvlug kruipen ze naar een goed plekje voordat ze in de voederpot vliegen. Ze slikken gerust drie pitjes in voordat ze weer pijlsnel wegvliegen. Soms zie ik ze op een pitje hakken, die ze tussen hun pootjes vasthouden, terwijl ze aan de boom vastkleven. Bescheiden zijn ze niet, maar ze zien er prachtig uit.

643-koolmees

Ook van de koolmezen vliegen er meerdere rond in mijn tuin. Ze zien er altijd zo netjes uit met hun zwart-witte kopjes. Hun buikjes lijken allemaal heel vol. Misschien komt dat ook doordat ik ze zoveel eten geef. De pinda's zonder schil hebben hun voorkeur.

642-pimpelmees

Behalve hangen aan de voederbak en de pinda's hopt de pimpelmees ook op de grond. In mijn tuin zijn er meerdere pimpelmezen. Ze gunnen elkaar het licht niet in de ogen als ze toevallig samen bij de voederpot aankomen. Ze maken zich groter door hun vleugels uit te klappen. Er is één pimpelmees die liever aan de ophanghaak hangt en ondersteboven een pitje wegpikt, dan op de rand van het potje gaat zitten.

641-merel

 Als de merel bij de voederplaats komt, dan ben ik niet blij. Ze wipt in haar ijver alle zonnebloempitten overboord. Daar zijn de vinkjes dan wel weer blij mee, die pikken het liefst van de grond.

640-roodborstje

Elke ochtend als ik buiten de vogels ga voeren is deze roodborst er als eerste bij. Hij is totaal niet bang voor mij. Op tien centimeter afstand kijkt hij me aan met zijn ronde oogjes, soms eet hij brutaal eerst een paar zonnebloempitjes op voordat hij weer wegvliegt.
Dit is de eerste van een serie vogeltekeningen, die ik gisteren gemaakt heb, toen ik door het slechte weer niet weg kon.

639-Directeur-aan-het-banken

Net toen ik aan de tekening begon heeft manlief zijn armen weer naar beneden gedaan. Aaaah! De tekening is gemaakt met een fijne 0,5 pen van Muji (Köln). Heerlijk glijdt deze pen over het Moleskine-papier. Dat smaakt naar meer.

638-Nichtjesweekend

 

Met drie nichtjes in Amsterdam.... Heel bijzonder, want ik heb geen zussen en mijn oudste nicht ook niet. Ik heb met ze een eigen boekje gemaakt. Mijn uitdaging voor 2013 is mijn visie te 'leven' en uit te stralen, en me dit jaar op mijn creativiteit te storten.

 

We hebben de tarot gelegd, een loopmeditatie gedaan, lekker gekookt en heerlijk gegeten, een film gekeken, geknutseld aan ons boekje, gepraat en gelachen.

We kunnen er weer tegen aan.

 

En ik heb me verbaasd over alle creativiteit in ons....

637-Na-de-tentoonstelling-van-David-Hockney

Met mijn schildersmaatje ben ik naar de tentoonstelling van David Hockney in Köln geweest.

We hebben beide erg genoten van zijn werken. Mijn vriendin was erg gecharmeerd door zijn iPad tekeningen en is nu ook zelf aan de slag gegaan..

De tekening heb ik achteraf gemaakt in een restaurantje in Köln, waar twee oudere dametjes van soep en andere gerechten snoepten.

636-jarig-jobje

Elk jaar probeer ik iets eigens te maken voor de verjaardagen van de kleinkinderen. Dit jaar is het een beetje er bij ingeschoten.. (Volgend jaar beter, lieve kleindochter!).
Ik heb een tweetje geborduurd met de naaimachine op een t-shirtje en daar een hartjesknoop uit de collectie op vast gemaakt. Minimalisme!
Als tegenhanger heb ik een stripverhaaltje gemaakt met J. in de hoofdrol, waarbij ze een plakje Limburgse boterhamworst tegen mijn kast plakt. Ze kijkt er verbaasd naar. Heb ik dat gedaan? Dan lacht ze, en ze eet de worst op...
Deze oma zegt geen Foei..., maar pakt de fotocamera...

635-Nieuwjaar2013

Een fijn 2013 met veel liefde en aandacht!

Deze twee handen staan voor mij sinds eind 2010 symbool voor onuitgesproken maar doorleefde liefde.

Deze linosnede is gemaakt als een experiment. Ik heb twee afdrukplaten bewerkt. Een voor de kleuren en een voor de zwarte omtreklijntjes.
Omdat ik niet goed had gekeken, waren de eerste 8 mislukt. De randen kwamen niet overeen met de zwarte lijnen. De tweede 8 waren in dat opzicht wel goed.
Ik heb de afdrukplaten met een kwast en waterverdunbare olieverf ingeverfd. De zwarte lijnen zijn gemaakt met wateroplosbare drukinkt en later ook met zwarte waterverdunbare olieverf. Omdat ik mezelf geen tijd rust gunde bleef het een uitdaging om de zwarte lijnen goed te krijgen. Uiteindelijk heb ik op Facebook en op mijn fysieke nieuwjaarswens een van de gelukte versies kunnen gebruiken. Hierboven is nog een versie.