285-bezig

Het was druk de laatste tijd. Bezoek, logeergasten, verjaardagen, werk, sporten, werk, veel achter de computer, stekende pijn in mijn schouder/nek, nog meer werk, opruimen, belasting invullen, schoonmaken, tentoonstelling, dokter en oppassen.
Met W. ben ik met Koninginnedag naar Namur gegaan. Er was een tweejaarlijkse aquareltentoonstelling. Ik begin mijn eigen voorkeur steeds beter te begrijpen. Ik ga voor realistisch en voor gedurfd kleurgebruik. Nu moet ik dat in mijn eigen werk ook maar eens tot uitdrukking brengen! Vooral dat kleurgebruik baart me wel eens zorgen. Ik koop wel eens een napje (is klein bakje opgedroogde verf), waarvan ik achteraf denk: wat heb ik nu weer gekocht! In een winkeltje in Namur heb ik twee napjes Blockx aquarelverf gekocht. Die zijn zo duur dat ik het misschien niet eens durf te gebruiken. Maar goed...
In deze drukke tijden ben ik toch maar aan een nieuwe serie begonnen. In een kleine Moleskine maak ik bijna elke ochtend een tekening van mijn echtgenoot zoals hij in bed ligt. Het is te intiem om hier te laten zien. Ik heb al vijf tekeningetjes! Het is een goede oefening voor verhoudingen want het hoofd is soms te groot. En ik gum niet!
De logeergasten hadden hun laatste avond zin om te werken met aquarelverf. Ik heb toen bovenstaande kriebels gemaakt. Mijn neef had een nat leeg vel over zijn volle vel gelegd en kreeg daardoor een interessante afdruk. Hij is dozenmaker in opleiding en had voor mij een klein doosje gemaakt.
Ik voelde me wel schuldig omdat hun opblaasbed lek bleek en ze de eerste nacht al om 3.00 u op de grond lagen en niet meer geslapen hebben. Toen ze weg waren had ik nog even tijd om in de koude tuin te genieten van de sering, blauwe regen en de lelietjes-van-dalen. Ik heb er een tekening van gemaakt. Zal ze de volgende keer laten zien.