Vóór de Kerst hadden kleindochter N. en ik nog tijd om elkaar te portretteren.
Met een uitwasbare stift op aquarelpapier heb ik de contouren gezet. Het lijkt alsof ze poseert, maar ze kan maar even stilzitten, dus moet ik heel snel zijn. Zij wilde het ook eens proberen en heeft mij zittend op de bank getekend. Daarna heeft ze in sneltempo nog vier briefkaarten volgetekend met kerstattributen die ze in de woonkamer zag.
Op de laatste foto heb ik met wat water en een kwastje de inkt laten vervloeien. De uitkomst is toch altijd een verrassing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten