Het valt niet mee op de woensdagen als ik op mijn drie kleindochters pas, om ook tijd in te ruimen om te tekenen. Hoewel ik laatst begonnen ben met een nieuwe Moleskine-notitieboekje om portretjes te maken van de drie meisjes, staan er pas drie tekeningen in. Bovenstaande tekening heb ik kunnen 'stelen'. L. was erg moe, en ik dacht dat ik haar liggend kon tekenen, maar ze ging echt poseren en zat geen minuut stil. Armen heb ik moeten raden, maar ik geloof dat haar vermoeide blik er wel in zit. Misschien is het lijfje wat klein geworden. Ik kan het niet meer terughalen, het moment is voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten