(excuses voor de slechte foto)
Om tot rust te komen is er niets beters dan kijken naar de vogels in de tuin. Het is een komen en gaan rondom mijn vogelvoerhanger. Elke dag moet ik ze voeren, anders blijven ze weg. Vaak schrikken ze van elkaar. De een is brutaler dan de ander. Daarbij vliegen ze tegen de windhanger. Die maakt dan een klokkenspelgeluid, zodat ik weet dat er weer ruzie is. Onderaan deze boom huist een muisje in de grond, die af en toe van de overgebleven stukjes snoept, als de vogeltjes het tenminste niet al eerder hebben opgepikt.
Op de linkerbladzijde staat de engelse roos met vijf(!) rozebottels. Zoveel rozen heb ik nog nooit gehad. Op de achtergrond staat de Judaspenning, die nu zijn schutblaadjes verliest, daarbij zijn zaadjes los laat en nu mooi wit glinsterend naakt in de tuin staat.
Ondertussen vallen de bladeren van de eikenbomen en de Prunus Nigra op het terras en op het gras. Helaas heb ik nog steeds niet alle eikels kunnen verwijderen uit het gras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten