Het voelt een beetje dubbel vandaag om deze blog te maken. Gisteren waren er misschien wel 160 doden gevallen bij aanslagen in Parijs. Gewone mensen zoals wij.
Mijn gedachten zijn bij de nabestaanden en de gewonden.
Gisteren vierden we ook de verjaardag van mijn vader, die 86 is geworden.
Voor hem heb ik (weer) een fotospel gemaakt. Alle kleinkinderen en achterkleinkinderen van hem (23 in totaal, leeftijd van 5 maanden tot 40plus) hebben een foto van zichzelf (laten) maken. Ze hielden daarbij een letter vast. Na sorteren van jong naar oud kwam dan een zin tevoorschijn. Het is hem uiteindelijk gelukt. Hij weet bijvoorbeeld nog dat hij met een hoogzwangere kleindochter op kraambezoek ging bij een pasgeboren kleinzoon. Dus die twee jongens, die een maand schelen in leeftijd, kon hij feilloos op volgorde zetten.. Van het resultaat heb ik een PDF gemaakt en heb die toegestuurd naar al mijn kinderen, neefjes en nichten.
Zoals te verwachten was had ik nog veel werk.. Familie aansporen tot het maken van de foto's. Foto's bewerken totdat ze geschikt waren om afgedrukt te worden; lees: 300 dpi maken in het formaat 10 bij 15 cm. Een fout herstellen (ja, alweer) van een nichtje dat toch ouder was dan een neefje.
Foto's afdrukken op fotopapier en uitknippen. Leuk leren hoesje maken met een elastieken sluiting voor de foto's. De oplossing in een PDF zetten, afdrukken.
Ondertussen was ik spekkoek aan het bakken, maar dat is een heel ander verhaal.
Uiteindelijk kreeg ik alles voor elkaar en is het weer een mooie momentopname van mijn familie geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten