Er gingen twee harmonica-gevouwen boekjes mee naar Deventer. Eentje voor S., en eentje voor mij. Ze bleven een beetje bobbelen en ik heb er bijpassende zakjes voor genaaid. Ze zijn allebei met tekeningen gevuld tot de laatste pagina. Gelukkig kon ik met tekenvriend S. meerijden. Hij kwam uit Bonn en het was maar een relatief klein eindje om. Ik mocht in zijn auto rijden. Het was een wondermooie zonnige dag waarbij al mijn zintuigen verwend zijn. Deventer heeft heel veel historische gebouwen (zien), het is er heel rustig (horen), de soep was heerlijk en de kruidenboter smaakte naar meer (proeven), de Vincent-van-Gogh-thee rook bedwelmend lekker (ruiken), net als de bloemen in de kloostertuin, en het weerzien van mijn tekenvrienden deed me goed (voelen), net zoals de vondst van wat potloden en gummen in een oud doosje bij de antiekwinkel.
Tussen haakjes, de thee (bij Roemar) werd geserveerd in een wijnglas!!
leuk, zo'n laaaang boekje met bladzijden (die aan elkaar zitten)
BeantwoordenVerwijderen