Het was weer zo’n dag! Zonovergoten landschappen, dor en verdroogd, met alleen bij beken en rivieren nog wat kleur en groen. Ik ging weer eens op de fiets naar:
Wind in de rug, vroeg vertrokken zodat het nog koel (zeg maar koud) was.
Onderweg zag ik nog een rietgors, moest het thuis opzoeken. Ben geen vogelaar, maar als ik een ‘nieuwe’ soort zie, ben ik heel blij. En als ik de ooievaar van Gennep in het weiland zie, dan maakt mijn hart een sprongetje. Toen ik na mijn bezoek weer in de trein zat en een klein dutje deed, werd er omgeroepen dat de trein niet verder ging dan Venlo, vanwege uitgezette rails (spoorspatting). We konden met de bus verder, helaas gaat dat niet met een grote fiets. Moest dus in Venlo weer gaan fietsen, totaal 114 km!
In Tegelen kwam ik deze engeltjes tegen:
Ik kreeg koud water en een paar rode bessen. Misschien was ik wel hun eerste ‘klant’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten