Mijn eettafel is mijn laboratorium.
Van elke(!) kleur waterverf die ik heb, maak ik een ‘swatch’, een voorbeeldkaartje van 300 grams aquarelpapier van Fabriano.
Op elk kaartje teken ik een zwarte lijn van waterbestendige inkt. Dit doe ik om te kijken hoe transparant de kleur is. Ook schrijf ik de kleur op. Als de verf niet van Winsor & Newton is schrijf ik ook de fabrikant op.
Dan maak ik een soort gradatie van donker naar licht. Dat vergt nog enige oefening, want soms is stap 1 naar 2 te groot.
Onder de naam verf ik een vlakje en laat daar na enige droging een druppel water op vallen. Zo kan ik kijken of er een ‘bloemkool’ ontstaat. Rechtsboven zie je een voorbeeld.
Ook haal ik de verf weg met een schone kwast en kijk of dat lukt.
Mijn doel? Een hernieuwde kennismaking met aquarelverf. Ooit woonde ik naast een groothandel voor kunstenaarsbenodigdheden en ik kwam er toen wekelijks. Mijn verzameling is groot. Te groot?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten