Het blijven pogingen, deze avondlijke tekeningen van manlief op de bank.
Helaas is maar een op de tien misschien redelijk gelukt. Ben ik veel te streng voor mezelf?
Waarschijnlijk wel. Het blijft leuk om mijn vulpen te gebruiken en de lijntjes te horen krassen op het bamboe-papier. Het is een rustpunt in mijn dag en ik weet nu al dat ik het ga missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten