Terwijl manlief de soep aan het maken was, kon ik nog even de Euphorbia (wolfsmelk) ontleden. Nou dat was nog niet zo eenvoudig. Wat een ingewikkeld plantje! Moet daar nog even voor zitten. Maar toen was er opeens een klap en een hoop gepiep!
Ik zag twee boomklevers op de tuintafel, maar iets deed me tóch kijken op de grond voor de schuifpui.
Daar zat dit jonge beestje. Zijn broertje of zusje had ik gisteren al dood aangetroffen aan de zijkant van het huis. Vreselijk! Gelukkig had ik nog even tijd voor een tekening van deze vogel. Wat een schitterende staartveren heeft hij, zwart-wit en blauwgrijs! Hij vloog weer weg na wat angstige minuten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten