Aan het eind van de week is het weer druk. Oppassen, pannenkoeken bakken en met een restje meel ook gebakken banaan (pisang goreng) maken en oppeuzelen. In de avond kwamen de oudste twee kleindochters wat garen halen voor geknoopte vriendenbandjes. Het garen is van mijn oma geweest, aangevuld met exemplaren van mijn moeder en van mijzelf. Hoe mooi dat er nog zoveel keuze is. Uit nieuwsgierigheid ben ik ook maar begonnen met zo’n bandje. Het ging al meteen fout, maar ik ga gewoon verder. Ik sta er wel versteld van dat de kleindochters kennelijk nog niet weten hoe ze dit moeten maken, want dan hadden ze wel langere draden meegenomen. Ik hoor het wel. Ze zijn net zo eigenwijs als ik, dus…
Bovenaan zie je mijn breisel. Het loopt tegen het einde, nog drie vierkanten en vier driehoeken breien, daarna twee randjes haken en dan zal het wel zomer zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten