Weer een volle dag. Na een ‘healthy breakfast’ gingen we eerst richting Ubud. De chauffeur had al een heel plannetje uitgedacht. Het regende onderweg, en ik had een klein dutje gedaan. Eerst naar een Barongdans in een tempel. Daarna naar een zilversmid; tien minuutjes werden al gauw een half uur. Daarna naar een echte tempel, waar we allemaal een sarong omkregen en schoonzoon zelfs een hoofddeksel op moest. Ik wist niet dat in de hindoeïstische cultuur steen heiliger was dan hout. Je ziet trouwens overal dat er restauraties uitgevoerd werden aan tempels en beelden. Toen was het tijd voor een of ander park (ja, weer toegang betalen). Je kon er schommelen hoog boven de ‘afgrond’, eventueel in een jurk met een lange sleep. Dan werd de gemaakte foto een stuk dramatischer. Oudste en jongste kleindochter gingen voor de skyline.., soort kabelbaan in twee delen, heen en terug. Je kon nog door het hele park lopen maar we hadden honger! De chauffeur ging moeite voor ons doen; hij had een plekje kunnen regelen, achterin. Zó lief. Ik ging voor de saté ayam met als toetje pisang goreng met ijs. Het werd een van de duurste etentjes, haha. Wel iets minder dan Europese prijzen. Gezien de tijd, die sneller ging dan we dachten besloten we de waterval over te slaan en te gaan voor mijn uitje. Ik wilde naar de Gallery van Threads of life in Ubud. Ik keek mijn ogen uit en ik heb geanimeerd met de mevrouw van de winkel gesproken over batik, indigo, shibori en weven. Natuurlijk had ik mijn zelfgemaakte batikjurk aan (veel te warm in dit klimaat, haha) om over te praten (lees: pochen). Zó leuk, oudste kleindochter droeg deze reis ook drie zelfgemaakte kledingstukken! Tja, toen ‘kregen‘ we nog een uurtje de tijd om te shoppen in Ubud. Ach, de oude markt is er niet meer, nu staat er een modern gebouw vol met winkeltjes. De charme is er wel een beetje van af. En het is druk in Ubud, heel druk! We moesten om 18:00 klaar staan bij het paleis, dan zou de chauffeur ons ophalen. Nou, dat had hij niet gehaald door het verkeer. Door het verkeer hebben we er drie uur over gedaan. We hebben gezongen, gesproken over Bali. Over het leven en we hebben gewacht. We hadden zelfs al stiekem een bestelling voor een restaurant dichtbij onze villa klaargemaakt. Helaas was die dus al dicht. Plan B? Voor mij, eerst een kopje thee en dan een douche. Heerlijk. Volgens mij hoorde ik nog ergens vuurwerk. Maar ook ik ga lekker slapen. Kleindochter3 ligt al lekker te ronken.
Sorry, heb per ongeluk één foto twee keer gebruikt. De mevrouw van de Gallery laat zien hoe je de door mij gekochte doek draagt. Vrouwen over hun schouder, mannen dubbelgevouwen op hun hoofd. Ik kon gelukkig in euro’s betalen. Ik had nog veel meer willen kopen, maar heb me ingehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten