Daarna ben ik naar het Sophiamuseum geweest. Eerst een bao pao en een theetje en daarna kreeg ik allerlei verhalen te horen over de emigratie, gedwongen vertrek, repratiëring of vlucht naar Nederland. Het waren teveel verhalen, moet nog een keer terug. Nog even binnengewipt bij het Kenniscentrum Indisch Herinneringscentrum waar ik een man kon ondervragen of hij meer wist van de passagierslijsten van de repratiëring na de tweede wereldoorlog. Hij had meer hyperlinks dan ik heb om te zoeken naar namen. Die links krijg ik nog van hem. We eindigden ons gesprek met het praten over het veranderde Indonesië. Er belandde nog een nieuw kookboek in mijn bezit voordat ik de trein naar huis nam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten