Van Jakarta naar Bogor (Buitenzorg), de geboorteplaats van mijn moeder..
De chauffeur sprak nauwelijks Engels en als hij het niet begreep belde hij zijn kantoor zodat M. die voorin zat met die ander kon spreken. De afspraken worden dan altijd met je herhaald. Heel handig, dat doen ze ook in restaurants. Eerst reden we naar de Jalan Merdeka, die vroeger de Tjikeumeuhweg heette. Daar heeft mijn moeder gewoond. Op welk nummer wisten we niet. Dat was lastig uitleggen. Het verkeer zat constant vast, en als je door een foutje een afslag mist, dan baal je als chauffeur, want het was eenrichting en dan moest je weer helemaal rondom rijden.
Er zijn (Hollandse) huizen die origineel maar vervallen zijn. De meeste huizen zijn verbouwd en naar de straatkant uitgebreid. Ik kon me geen voorstelling maken hoe mijn moeder met haar familie daar gewoond heeft. Met een hoop fantasie en wat foto's die ik had meegenomen is het me met moeite gelukt. Voor mijn oompjes, broers van mijn moeder heb ik aarde verzameld van deze straat. De volgende straat was de Laan van der Wijck, die nu Jalan Sawo Jajar heet. Hier heeft de opa van mijn moeder, Willem Burer met zijn grote gezin gewoond. In de oorlog is het gezin van mijn moeder ook naar dat adres verhuisd. Ook hier had ik geen nummer van. De straat was niet zo lang, en van mijn voorstelling van een statige laan met villa's kwam niets uit. Sommige heel grote gebouwen waren in gebruik als kantoor. Helaas dus.
Ons bezoek aan de botanische tuinen viel bijna in het water ( het regende even), maar we hebben in het café lekker gegeten, met een heel bijzondere foe yung hai, en pisang goreng met ijs, kaas en hagelslag?
Het hotel was vlakbij, waar we gerust hebben, om de avond te besluiten met een simpel eten met uitzicht op mount Salak in het zuidwesten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten