Pagina's

donderdag, juni 20, 2013

708-Java05-Bogor

Op onze wandeling door Bogor kwamen we ook langs een pad van de rivier Cibalok. Aan de overkant huisjes op en naast elkaar. Er zijn bruggetjes over deze rivier en een soort pijpleidingen waar water doorheen gaat. Waarschijnlijk schoon water. Het water zelf lijkt vervuild, maar er zwemmen vissen in. 
We hebben in de kathedraal van Bogor kaarsjes opgestoken voor mam, oma Ger en net gestorven tante Ans. Ook heb ik voor iedereen die ik ken en kende een schietgebedje gedaan. 
Er was een vrouwenkoor aan het oefenen, dat gaf een hoop sfeer. Leuk idee dat mijn moeder daar ook gezongen zou hebben. Voor het laatst in 1950.
Hier in Bogor lijken we de enige toeristen. Toen S. en ik op M. aan het wachten waren kwamen we in gesprek met uiteindelijk drie mannen. Ik heb hen mijn fotoalbum uit vervlogen tijd laten zien. Enthousiast: dat is Bogor. De eerste man sprak Nederlands en wilde onze taxi zijn voor morgen. De tweede man verkocht me zijn kaarten, de derde man verkocht me zijn koperen beeldje van een karbouw (hij zei dat het brons was). Alledrie hebben ze geholpen om ons te laten oversteken. Ik zei nog voor de lol: als u mijn zoon ziet, zeg maar dat we in de Indomeret (supermarktje) zijn. Een kwartier later stond zoonlief  inderdaad bij ons. Mannen een en twee hadden ons al vanochtend langs zien lopen.. Eng toch? Er zijn veel scholen in Bogor, en tussen de middag gaan veel kinderen een hapje eten bij een van de stalletjes. Van miesoep tot gebakken tahoe.
Ook zijn we vandaag naar de Bogor Trade Mall geweest. Zeven etages vol winkeltjes, restaurantjes en heel veel mensen. Supergezellig! Een uitje voor het hele gezin zo te zien, want er zijn ook speeltuintjes, speelhallen en plekken waar je je kunt laten masseren. Het kost er ook allemaal niets. Als je niets kunt vinden dan ligt dat aan jezelf.
Maar ik mis de natuur en de rust. Op de korte wandeling langs de rivier zag ik al heel mooie vlinders, maar ze lieten zich niet fotograferen. Het was een zware dag voor mijn knie en mijn benen. Morgen zitten we weer in de auto.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten