O nee, kom ik in Sanur een winkeltje tegen met handgeweven stofjes. Maar eerst vanaf het begin.
Het was weer mooi weer. Lekker op ons gemak aan de dag beginnen, ontbijten om 9:00, wel zonder de gevraagde aardbeienjam, maar wel met bruin brood. Helaas had het ontbijtteam de koekjes van gisteren weggegooid. Had het niet gezien anders had ik er wel wat van gezegd. Daar gingen mijn groene pannenkoekjes met kokosvulling. We hebben boeken gelezen, gezwommen, in de zon gezeten, gesproken over doelen maken, over het onbewuste. We hebben herinneringen opgehaald aan vroeger en net geleden. M. wilde naar een sportschool en vertrok. Later kwam hij terug, kon er geen vinden en besloot naar Sanur te rijden. Eerst naar het hotel van opa, daar zag hij mijn oudste broer en vrouw. Hij heeft zich laten brengen door het resortpersoneel! Ondertussen waren S. en ik ook op de scooter naar Sanur getogen. Eerst tanken en weer wennen aan het verkeer. Nu had ik iemand achterop. We zijn door de stad gelopen langs allerlei winkeltjes. Heb leuke souvenirs gekocht, en belandde ook bij het Nogo Bali Ikat Center. Ze hadden dure oude batiks, wel heel mooi, maar 4 miljoen roepia's vond ik best veel geld. Ik zag dus bovenstaande stofjes liggen voor weinig geld. Kon het niet laten. Kreeg aan de kassa ook nog korting omdat ik met geld betaalde. Happy met weinig...
We gingen alvast naar three Monkeys, waar mijn moeder drie jaar geleden ook gegeten heeft. Toen ik wifi contact maakte kreeg ik een Whatsapp-berichtje van zoonlief. Ik had hem sms-en gestuurd, maar die kon hij niet beantwoorden. Hij zat bij opa en kwam nu onze kant op. Straks komt de rest van de familie en we hebben alvast maar iets besteld. Er is ook nog een opening van een kunsttentoonstelling, dus het is erg druk. O ja, er heeft een vogel op mijn camera, hand en jurkje gepoept. Wel vlakbij een fonteintje, maar toch. Brrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten