dinsdag, juni 24, 2014

905-historisch-huis


Voor een opdracht om een huis te tekenen ben ik eens in de fotoboeken van mijn oma Nonnon gedoken. In maart 1931 heeft ze een boek gevuld met allerlei foto's, waaronder een foto van hun huis aan de Residentlaan nummer 12, voor en na de verbouwing tot hotel.
Mijn vader was toen twee en kent eigenlijk alleen het huis met het hotelgedeelte en daarachter de praktijk van zijn vader. Aan de linkerkant is een paviljoen gebouwd met 19 kamers, aan de rechterkant stond een lang huis tot aan de rivier (kali) aan de achterkant. In dat huis hebben ze ook gewoond als gezin met drie jongens. Mijn vader herinnerde zich dat er geregeld de geur van spekkoek te ruiken was. Iedereen wist dan dat er iemand jarig was. Rechts voor het huis staat mijn opa, dokter Coors. Hij was verzot op het verzamelen van chinees porselein. Ook hield hij Koi-vissen in grote bakken in de tuin. Voor de gelegenheid heb ik mijn vader als jongetje van twee in een hansopje getekend.
Het vreemde van deze foto is dat mijn vader zeker weet dat de naam van het hotel 'La Residence' was. Het Grand Hotel Van Dijck was hun concurrent en bestaat nu als Hotel Merdeka aan dezelfde weg, die nu Jalan Pahlawan heet. Misschien was het eerst als een dependance gestart. Mijn oma runde het hotel en ontving alleen Europeanen. Zo ging dat in die tijd. Ook hield mijn opa van auto's, onderaan staat een Fiat 125, per boot verscheept vanuit Europa.
In de oorlog moesten ze dit huis verlaten en werd het ingenomen door het Indonesische leger, die er nu nog steeds in zit. Er zijn vreselijke oorlogsmisdaden in dit huis gebeurd, en niemand is er ooit nog geweest.
Ik heb getekend met een viltstift van 0.3 mm. Het autootje onderin is 2,2 cm breed. Piepklein dus.

1 opmerking:

Peter Kusters zei

Geachte mevrouw Coors,
Niet helemaal toevallig ben ik terechtgekomen op uw blog 'kunststappen'.
Ik zat daastraks te kijken naar een TVprogramma over uit Indonesië afkomstige mannen en vrouwen die in Nederland tijdens de Duitse bezetting (1940-45) in het verzet hebben gewerkt.
Onwillekeurig moest ik terugdenken aan 'dokter Coors': hij was de huisarts van ons gezin. Ik meen dat hij praktijk voerde op de Laan van Nieuw-Oostindië, waar ons gezin (toen nog vmoeder, vader, mijn zusje en ik) woonden op een bovenverdieping.
Ik besloot na afloop van de uitzending eens te Googelen op 'dokter Coors'+'den Haag'.
Ik werd verwezen naar uw blog, waar 'dokter Coors' genoemd wordt, uw vader.
Ik ben van dec.1951 en ben vermoedelijk maar één of twee keer 'op consult' geweest bij uw vader. Ik herinner mij alleen nog zijn sonore, nasale stem.
Ik weet niet of dit kleine levensteken u zal bereiken.
Ik wil mij niet (verder) aan u opdringen en heb geen kwade intenties met dit briefje.
Graag wens ik u alle goeds toe,
creativiteit, goede gezondheid en geluk.
Peter Kusters [Nijmegen]

kusters.peter@gmail.com