Mijn pa (links) was laatst een oud-buurman (rechts) tegenkomen, die hem wél herkende.
Deze man is 25 jaar geleden als vluchteling uit Afghanistan naar Nederland gekomen.
Hij heeft met drie anderen in een vluchtelingenopvanghuis gezeten, naast mijn ouders.
Hij heet Qader Shafiq. Hieronder vind je een stukje van zijn hand over deze ontmoeting.
Op het feest van mijn 90-jarige vader heeft hij zijn laatste boek gegeven.
Nu keert de rust weer terug in het huis van mijn ouders. Er waren zestig mensen aanwezig geweest. Een gekkenhuis! Vijf vlaaien, drie spekkoeken, catering voor vijftig mensen, stroom viel twee keer uit, een tent voor de deur, dresscode: batik, televisie van slag omdat een geluidsbox was aangesloten, familie uit het Westen, een Afghaanse schrijver op bezoek, minstens een half uur met jongste kleinzoon op de arm... wat zou het leukste geweest zijn?
