3372-klaar

 Eindelijk klaar! Dit blauwe bakje met wieltjes staat nu onder mijn bureau in de woonkamer. De desktop, de extra harde schijf en het verlengsnoer hebben er een plekje gevonden. Ook heb ik mijn bureau uitgetest. Het kan namelijk elektrisch omhoog en omlaag. De snoeren gaan zonder problemen mee. Check! Het sleuteltje bij de knopjes omhoog-omlaag heb ik voor de zekerheid in mijn ladeblok gestopt. Ik krijg namelijk een visioen van kleinkinderen die het leuk vinden om op knopjes te drukken. Op naar de volgende projecten om af te maken.

3371-pauze

 Tussendoor oppassen. Links zie je ons teruglopen van school naar de auto. Arm klein zusje, ze wordt niet gehoord door grote zus. Die had het druk met al haar tekeningen vasthouden en een vriendenboek om in te vullen. Later gingen we met de fiets naar de speeltuin. Oma had een extra sportdag, haha. Superjaloers op het jongste kleinkind dat hangend aan een klimrek haar voetjes naar haar handjes brengt. Wat een buikspieren! Even genoten van het warme weer, zelfs ‘s avonds nog even naar de Supermaan gekeken. 

3370-oogst

 Na wassen, opruimen, snoeien, boodschappen doen en fietsen was het ook tijd om hop te plukken. Ze hangen te hoog, kan er niet bij, maar ik heb toch een onsje om mee te verven. Helaas ging mijn geheugenkaartje kapot van de camera. Ik zag al de foto’s op het computerscherm, maar het programma kon alleen de eerste van de 500 foto’s downloaden. Het lukte me alleen om nog wat foto’s te redden via een betaald programma. Nu heb ik er dik 300 kunnen redden.

3369-Elzas-einde

 O wat jammer. Het is weer voorbij. Nog een laatste foto van het ontbijt. Detail: het witte ei is van 23 augustus en ligt de hele week al in dit mandje, haha. Niemand van de gasten pakt dit eitje. De andere eieren waren van 13 en 15 september. Supervers. 

Ik ga het missen dat ontbijt met verse broodjes en krakerige croissants, zelfgemaakte jam, potjes stand-yoghurt, dikke plakken ham, pittige kaasjes en Earl Grey thee. 

Mijn hoofd zit nog vol met indrukken van de tentoonstellingen, de gesprekken met deelnemers en mijn textielvriendinnen. Ik moet nog veel foto’s bekijken, die ik gemaakt heb met mijn digitale camera. Ook heeft mijn boekje nog plek voor wat tekst. Tijd om na te genieten.