maandag, juni 16, 2025

3548-Frenkie


 Omdat ik op het huis moest passen van zoonlief, had ik mijn stofjes meegenomen, die nog geadministreerd moesten worden. Lekker buiten zitten, want binnen waren de stukadoors bezig en kwam ook nog de schoorsteenveger langs. Witte mannen en zwarte mannen in huis! Poes Frenkie kwam nog even langs en moest natuurlijk bovenop mijn werk liggen. Ik moet nog twee zakjes ‘verwerken’. Dat hoop ik nog deze week te kunnen doen.

zaterdag, juni 14, 2025

3547-Haku


Kleindochter N. kwam onverwacht haar broek halen. Heb niet alles kunnen borduren wat ik had gewild. Maar ze vindt het prachtig!! En is dit niet een mooie manier om zuinig te zijn op je kleren? De draak kan veranderen in een jongen van 12 jaar, genaamd Haku. 


Oei, er was geen regen voorspeld. En toen kwam het er tóch aan. Met manlief de wasmolen onder het afdakje kunnen zetten. Toen ik weer de tuin inliep, zag ik nog een achtergebleven hoeslaken hangen (rechtsboven) met knijpers en al. Hilarisch!! Uiteindelijk heb ik de was weer droog kunnen krijgen. Rechtsonder zie je mijn aardappelplanten. Het zijn joekels met piepkleine bloemetjes! Geloof dat ik nu moet wachten totdat de planten zielig gaan worden? Morgen nog wat regen en dan kan de zon haar werk weer doen.

 Note to self: had ook de stoffen draak eerst op een stuk vilt kunnen borduren. Dan uitknippen met een klein randje en vastnaaien op de broek.

vrijdag, juni 13, 2025

3546-reparatie


 Voor de oudste kleindochter ben ik een scheur in haar lievelingsbroek (rechtsboven) aan het repareren. Het moet een draak (á la Ghibli) worden met een restje stof van mijn moeder. Slingerend over de scheur. Omdat bruin borduurgaren te weinig contrast had, ben ik overgestapt op oranje. 

Note to self: druk bedrukte stof is niet handig voor zulke smalle figuren als deze draak.

donderdag, juni 12, 2025

3545-uitje2


Luxeprobleem. Moet nog twee keuzedagen van de trein opmaken voor 13 juni. Door de treinstaking en mijn eigen drukke programma gaat dat niet meer lukken. Jammer, maar één dag kan ik wel gaan. Naar Den Bosch! Had vandaag ook nog wel gekund, maar de tuin heeft mijn aandacht hard nodig. Was erg onder de indruk van dit deel van de tentoonstelling van Magdalena Abakanowicz. Er is ook een deel in het Textielmuseum in Tilburg en in het provinciehuis in Den Bosch. Ik heb gekeken naar een film waar een deel van haar verhaal verteld wordt. Er worden delen van brieven aan haar (overleden) moeder verteld, ook in de oorlogstijd toen de Duitsers Polen binnenvielen.


Ze maakt alles, vooral installaties. Hierboven zie je een ruimte waar je met film ondergedompeld wordt in Tsjernobyl, na de kernramp. Dichterbij kun je niet komen.


Dit is een wat ouder weefsel, maar nog steeds schitterend. Ze hergebruikt ook materialen, zoals touwen van sisal die ze weer losmaakt.


Of oud Koreaans beddengoed. Voor de vulling van de vormen rechtsboven gebruikt ze berkentakken en jute.


Het rode weefsel is indrukwekkend. En de bruine vorm ruikt inderdaad nog naar de touwen en naar olie. De woorden van haar moeder: ik kan jouw werk niet mooi vinden, het ruikt naar oorlog. Heftig. Een arm van die moeder werd in de oorlog erafgeschoten. 

Magdalena Abakanowicz (1930-2017) is overleden aan de gevolgen van Alzheimer. https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Magdalena_Abakanowicz
En : https://m.youtube.com/watch?v=Xrxx3tpEuco 
 
Als toetje van mijn uitje heb ik een nieuwe bh gekocht (in dezelfde straat als het museum!), lekker Indisch eten (heel gesprek met eigenaresse) en Bossche bollen!