3476-startnummervier

 Daar gaan we weer. Een nieuw oog. Nu van de jongste kleindochter, het jongste kleinkind. Je leert wel kijken als je zo’n oogje afdrukt en gaat borduren. Het valt me op dat ze een oogplooi heeft die bijna over de binnenkant van het valt. Bijna zoals een Aziatisch oog. Ze zijn ook amandelvormig en buigen naar boven af aan de zijkanten. Zo heel anders dan de ogen van grote zus! Moet toch eens de ogen van zoonlief eens bekijken. Heeft ze zíjn ogen?

Ik heb kleine borduurringen besteld, maar helaas nog niet gekregen. De ringen van 7,5 cm zijn perfect voor de kleinere oogjes. Je zou denken: hoe kleiner het oog, hoe sneller het klaar is. Niets is minder waar. Keuzes voor kleuren blijven ingewikkeld. En ik zie op de zwart-wit foto andere plekken lichter dan op de kleurenfoto. Oei. 

Bovendien ben ik begonnen aan een project, gestart in 2018. Daarover later meer. Het maakt deel uit van het #100dayproject.

3475-nummerdrie

 Oppassen met logeren, fietsen, sporten, genieten van de zon, uitrusten van een lange wandeling op donderdag, borduren en tekenen. Voordat je het weet is de week voorbij. Dit oogje is 3,5 bij 2,5 cm groot. Ook hier heb ik moeite met de kleurkeuze. Wat ik wél wist was dat ik een regenboog onder het oog wilde. Nou het is heeel subtiel geworden. Voor het eerst heb ik oogharen kunnen borduren; ze waren zichtbaar op de foto. Het is het oog van kleindochter nummer vier! Misschien verandert er nog iets. Eerst maar eens wat langer bekijken.

3474-klaar

Het oog is gisteren klaargekomen. Snel gewassen. Mooi opgedroogd. Niet heel erg tevreden mee, teveel ‘streepjes’ i.p.v. blokjes kleur (colour blocking). Hmmm, ik stoom maar gewoon door met meer ogen. Totdat mijn ondergrondstof op is bijvoorbeeld. 

 

Vandaag met een oud-collega en vriend naar Sittard geweest. Een wandeling van 5 kilometer door de stad. Ook nog even over de markt gewandeld. Wat leuk! Er zijn ook kraampjes met carnavalsstoffen. Dat hebben we niet meer in Roermond. Even bij Wollstreet (wolwinkeltje) binnengewipt, wat een prachtige sjaal is dit, krijg al meteen ideeën.. Kon in ieder geval twee houten borduurringen kopen voor de ogen van mijn ouders. Het staat erg mooi. Nu nog een plekje vinden om ze op te hangen of neer te zetten.

3473-verder

De vlucht van de kraanvogels ; website ligt er af en toe uit (teveel gebruikers).

Vanaf zaterdag hoor ik af en toe kraanvogels overvliegen. Via waarneming.nl zoek ik dan op ‘kraanvogel’ en dan kan ik zien of ik het goed heb. Vanochtend hoorde ik een kraanvogel, en ja hoor, om die tijd vloog er eentje over Swalmen!

Dit werk vordert gestaag, hoop het vandaag af te krijgen. 

 

3472-keuzes

 Welke kleuren kiezen; geen echte keuzestress, maar het kost wel tijd. Ik maak een paar steekjes in de gekozen kleur en zoek alvast de volgende kleur uit. Zo hangen mijn draden aan de voorkant. Ze hangen niet in de weg. En hoewel ik veel kleuren al heb verzameld mis ik toch nog een warmer paars. Hmmm.

Dit is het oog van mijn moeder. Ja, ze keek hier zielig. Ze was eerder gevallen (in 2011) en had blauwe plekken op haar gezicht. Ze kijkt ook niet echt ontspannen. Jongste kleinkind vindt het reuze interessant allemaal. Is dit jouw mamma? En dat is jouw pappa? En doe je mijn oog ook? Oei, zo blijf ik wel aan het werk, want grote zus wil ook, en mijn ogen zijn ook interessant al zeg ik het zelf. Wordt vervolgd… eerst klussen in Nijmegen.

3471-klaar

Klaar. Het proces is leuker dan het resultaat. Wat een werk! Het moeilijkste is de kleurenkeuze. Ik weet dat ik nog veel te leren heb over tonale waarden. Het volgende oog ga ik dan ook anders aanpakken. Ik ben heel tevreden over het oog zelf, de iris, de pupil en het licht erin. Nu nog op zoek naar een kleinere borduurring om het op te hangen!

3470-verder

 Gewoon verder… in de kantfabriek in Horst heb ik nog wat garens gekocht. Die kan ik goed gebruiken! Maar eerst kartonnetjes knippen voor de garenkaartjes.

3469-oog

 Het valt niet mee, maar ik ga stug door. Omdat de kleurenfoto niet echt duidelijk is over de kleuren verzinnen ze maar. Dat is ook de bedoeling. Colour blocking noemt Elizabeth Griffith dit. Doe eens gek, zegt ze ook. Maar dit oog is mijn eerste en ik hou me bij de aardse tonen die bij dit oog horen. Het is het oog van mijn vader, van een foto van 2011. Toen al had ik een idee om een serie te maken over ogen en heb ik foto’s gemaakt van mijn gezin en (toen maar drie) kleindochters. Ja, met een 50 mm lens om minder vervorming te krijgen. Misschien doe ik zijn andere oog ook, die kijkt minder streng. Elizabeth doet alleen de oogkas, als je de wenkbrauw erbij doet gaat de aandacht daarheen en dat wil ze niet. Nou, ik ben benieuwd waar dit allemaal naartoe gaat. Ik borduur met twee draadjes en de stof is een soort linnen; het zit niet echt strak in de ring. Met een wateroplosbare stift heb ik de contouren getekend. Elizabeth borduurt met een enkel draadje deze contouren. 

3459-doorgaan

Gisteren had Z. dit papieren konijntje geborduurd en verder versierd. Vandaag is ze vijf jaar geworden!

 En ik ga nu verder met het borduren van ogen à la Elizabeth Griffiths. Zij had begin 2023 een workshop hierin gegeven bij de stitchclub van textileartist.org. Daarbij gebruikt ze soms heel aparte kleuren en dat wil ik nu ook proberen.

3458-gesorteerd

 Tot nu toe heb ik meer dan 350 garenkaartjes in mijn bezit. De enkelvoudige katoenen draden, Blomstergarn, heb ik niet meegeteld, net zoals mijn zelfgeverfde garens en indigogarens. Het is meer dan een mens nodig heeft, maar oma haar garens zullen nog door haar achter-achterkleinkinderen (inderdaad mijn kleinkinderen) gebruikt gaan worden. Ik heb drie projectzakken waar ook nog garenkaartjes in zitten, die passen waarschijnlijk niet meer in de dozen. Ik heb nog één lege doos, die bedoeld is voor mijn zelfgeverfde garens, dus een (online) bezoek aan een winkel zal binnenkort weer nodig zijn.

Hmmm, mis nog veel kleurtjes, maar ik ga nog niets kopen.

3457-mam

 Het is mijn moeders sterfdag, alweer dertien jaar geleden. Gisteren had ik nog de digitale foto’s bekeken van toen. Verdriet, berusting, lieve familie, zo jong nog die kleinkinderen en achterkleinkinderen. En het was koud met sneeuw en ijs. 

Note to self: het is wel erg roze geworden, maar ze zou het mooi gevonden hebben dit portretje. Op de foto zag ik toch nog twee oorbelletjes, die mochten er hier wel op…

3456-Amsterdam2

Beetje moeilijk te zien, maar dit is het zicht naar beneden bij nicht M. Zij woont op de tiende etage, met uitzicht op Lijnden en Schiphol. Bij het raam van de eetkamer kijk je  beneden naar het balkon van de achtste etage. Wat gebeurt er na het ontbijt? Nicht M. klopt het tafelkleed uit door het raam … Ondertussen ben ik op zoek naar mijn telefoon en vraag aan nicht A. of ze me wilt bellen. Ik hoor niets, wij horen niets. ‘De telefoon lag toch niet op de tafel?’ Nou…

Lang verhaal kort. Beneden op balkon van de achtste etage lag mijn telefoon in zijn stoffen hoesje! Voor de opmerkzame lezer: als nicht M. het tafelkleed vanaf haar eigen balkon had uitgeklopt had mijn telefoon in het water gelegen, en waren we er nooit achter gekomen waar die lag.

Maar goed: in actie gekomen, aangebeld, maar de bewoner was niet thuis. Ik heb een briefje gemaakt en die op de deur geplakt. 

Plan B: bij de buurvrouw op de achtste etage aangebeld, die bleek een sleutel te hebben en heeft ook mijn telefoon van het balkon gehaald. 

Goed nieuws: de telefoon was niet kapot en deed het nog. 

Daarna konden we nog een wandeling maken bij de Tuinen van West, waar in de boomgaard met fruitbomen en struiken kippen, kalkoenen en hangbuikzwijnen rondliepen. 

 

3455-Amsterdam

 Het is weer nichtenweekend. Vier nichten Coors bij elkaar betekent: lachen, huilen, slapen, praten, eten, nog meer praten, snoepen en wandelen. Jongste nicht test een ‘happertje’, een waterfonteintje in het Amsterdamse Bos.