Het valt niet mee, maar ik ga stug door. Omdat de kleurenfoto niet echt duidelijk is over de kleuren verzinnen ze maar. Dat is ook de bedoeling. Colour blocking noemt Elizabeth Griffith dit. Doe eens gek, zegt ze ook. Maar dit oog is mijn eerste en ik hou me bij de aardse tonen die bij dit oog horen. Het is het oog van mijn vader, van een foto van 2011. Toen al had ik een idee om een serie te maken over ogen en heb ik foto’s gemaakt van mijn gezin en (toen maar drie) kleindochters. Ja, met een 50 mm lens om minder vervorming te krijgen. Misschien doe ik zijn andere oog ook, die kijkt minder streng. Elizabeth doet alleen de oogkas, als je de wenkbrauw erbij doet gaat de aandacht daarheen en dat wil ze niet. Nou, ik ben benieuwd waar dit allemaal naartoe gaat. Ik borduur met twee draadjes en de stof is een soort linnen; het zit niet echt strak in de ring. Met een wateroplosbare stift heb ik de contouren getekend. Elizabeth borduurt met een enkel draadje deze contouren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten