Een dia- en negatiefscanner kun je al voor 100 euro kopen. En nu is het tijd om eindelijk mijn zwart-wit-negatieven eens te bekijken. Het was in 1977 dat ik met een geleende Moto Guzzi Californian (de eigenaresse zat bij me achterop) met een Moto Guzziclub uit Nijmegen naar de Bol d'Or ging. Dit is een 24-uursrace voor motoren, en we gingen een week.
Ik had de Olympus OM-1 (zonder telelenzen, denk ik) van mijn pa geleend. En ik heb een paar rolletjes volgeschoten. Mijn frans ging in die tijd met sprongen vooruit, want ik ging elke dag alleen op pad. Daarom weet ik ook niet meer met wie ik gegaan ben. Misschien ga ik er nog eens op zoek naar.. via een website en een advertentie in een motorzaak in Nijmegen.
Omdat ik zelfs nooit contactafdrukken heb gemaakt had ik geen flauw idee wat er op de negatieven stond. De scanner laat in een klein schermpje het positieve beeld zien, en je kunt het dan opslaan op een geheugenkaartje. Tweeëndertig jaar heb ik gewacht; en in een half uurtje stonden alle negatieven (scherpe en onscherpe) op het kaartje. Een wonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten