Eindelijk was het weer zover. Met mijn schildermaatje ben ik in Eijsden gaan schilderen "en plein air". Een heel avontuur, want nu waren we op onszelf aangewezen. Ik heb mezelf aan de rand van de Maas geïsntalleerd en ben gaan tekenen en schilderen. Achteraf spookt het in mijn hoofd "wat wil je vertellen?", want ik wist het toen niet. Het pontje wilde ik in beeld brengen met alle mensen erop, en dan in de verte de Sint Pietersberg en de twee eilandjes met de vele vogels. Ook leek het me leuk om het kerkje op de Belgische oever nog in beeld te brengen. Als ik dit zo vertel, dan weet ik dat ik teveel wil vertellen.
Ondanks het goede begin (de eerste wassing stond er zo op) ben ik te Anton Pieckachtig bezig geweest. Teveel details, teveel kleuren, te groot vel papier (zat toevallig nog in de tas).
Om mezelf te testen heb ik het tweede veel kleinere stuk gemaakt, met maar drie kleuren.
Ook heb ik een paar kleine tekeningen met een wassing gemaakt. Die lijken wel wat beter gelukt. Toch was het een vruchtbare middag geweest. We hebben veel kijkers gehad, we zijn op foto's gezet, hebben wat praatjes gemaakt. Kortom, een klein avontuurtje..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten