Mijn tweede kleindochter L. voelt zich een kunstenaar. "Ik ben een kunstenaar", zegt ze. Ze vindt mijn palet maar kinderachtig, die van haar (op school) heeft een gat waar ze haar duim in kan doen. Terwijl grote zus aan een tennistoernooi meedoet en kleine zus in bed ligt, hebben we tijd om te schilderen. Ze weet al dat geel en blauw groen wordt, en mengt het haast op het doek. Ze heeft een prachtig verloop gemaakt van donker onder naar licht boven. Later komen er nog bloemen op.
Ze zegt ook: Als ik eerder wist dat ik kunstenaar was, dan had oma Sylvia dat ook mooi gevonden. Ik overtuig haar dat haar overgrootmoeder het allang wist..
In de auto naar huis wijs ik haar op de kleuren van de wolken en wacht tot ze het zelf aanvult. Dat doet ze ook, ze ziet zelfs roze en geel! Geweldig....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten