Ben nog steeds aan het quilten, en de jongste kleindochters wilden ook iets doen.
Omdat ik de dochter en kleindochter ben van borduurliefhebbers, heb ik inmiddels een stapeltje houten borduurringen en genoeg garen en stof om iets van te maken.
J. (inmiddels vijf jaar) oefent gewoon wat steekjes. Het gaat nu een stuk beter en hoe verrast is ze als ze een kruisje naait!
L. (bijna acht jaar) gaat onvoorbereid aan de gang. Het wordt een 'M' en dan wil ze er Supermamma van maken, maar het wordt Superma. Ze vult met grote luie steken de M, en vindt dat er nog een hartje bij moet. Niet gek voor een uurtje borduren!
De volgende stap is het lapje aan stof te naaien, maar ze weet nog niet of het een kussentje, een etui of iets anders moet worden. Over twee weken is ze weer hier en dan maken we het af. Ondertussen tover ik een etui, gemaakt door mijn nichtje Peggy, om tot een naaitasje, compleet met schaartje, spelden en naalden. Het etuitje komt uit mijn moeders erfenis, net zoals het schaartje. Heerlijk om zoiets te kunnen doorgeven aan volgende generaties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten