Gisteren, de laatste dag van maanden goed weer, heb ik besteed door veel in de tuin te zijn. Kleindochter mocht weer experimenteren met verf. Ditmaal mocht ze met mijn overgebleven aquarelverf van het palet werken. Het doet me pijn als ik haar zie verven. Ze drukt zo hard met het penseel op het papier dat ze eigenlijk met de onderkant van al de haren bezig is en er geen sprake is van penseelvoering. Ze maakt de mooiste kleuren door in alle vakjes verf te pakken, maar dan doopt ze het in het water en is alles weer verdwenen. Nou, verdwenen... het water krijgt wel de kleur. Die wordt steeds paarser, tja, blauw met rood!
Omdat ik zelf bezig ben met mijn faber-castell-viltstiften, wil zij dat ook. En ze gaat meteen schrijven. Haar naam, en iets wat op een vis lijkt. De viltstiften hebben verschillende diktes en het lukt haar niet altijd om met de fijnste punt iets op papier te krijgen. De viltstift met de penseelpunt geeft het mooiste resultaat. Had ik maar die oorspronkelijke "touch"!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten