Toen mijn moeder gestorven was en we haar kast moesten uitruimen, kwam ik een paar zelden gedragen bloesjes tegen. Ik kon ze niet wegdoen en besloot er een droomdeken van te maken. Ik kan me voorstellen hoe ze het middelpunt geweest zou zijn als ze zo'n bloesje droeg. Voor de zomer had ik de bloesjes al verknipt in grote vierkanten. Na de zomer heb ik ze aan elkaar genaaid. Het duurde even voordat ik het patroon zó kon leggen dat er niet twee dezelfde stoffen naast elkaar lagen. Omdat alles van polyester is gemaakt wilde ik de deken licht en luchtig laten. Daarom heb ik niet voor een vulling gekozen. De achterkant moest wit zijn, omdat anders de kleuren van de doorschijnende stof zouden tegenvallen. Met een handgeverfde wollen draad heb ik de deken doorgequilt. Heb zelfs een borduurring (uit mijn moeders collectie) gebruikt. Alleen de rand is uit mijn eigen collectie katoentjes.
De deken is helemaal in de geest van mijn moeder gemaakt, oftewel: "het hoeft niet precies; gewoon doen wat je zelf het beste lijkt".
Het gekke is dat de deken precies in de kleurstelling van mijn huis past.
Hij ruikt ook nog een beetje naar haar... Ik denk wel dat ze hem mooi zou vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten