The making of. Had nog vier doorzichtige vellen meegenomen bij een Chi-bijeenkomst om molentjes van te maken. Die wilde ik met cyanotype afdrukken. Daarvoor had ik eerst het ontwerp van de vorm nodig. Linksboven in het groen is het gedeelte dat niet echt zichtbaar is. Dan had ik wat tekeningen nodig in de schaduwkant. Daarvoor heb ik batik uit Solo/Surakarta en Sumatra gebruikt. Ik had nog een pakketje van Clairefontaine liggen met de chemicaliën voor de cyanotype. Plaatje rechtsonder: helaas was het poeder van potje A niet goed opgelost in het toegevoegde water. Het werd dus meteen al een uitdaging. Kan ik het blauw krijgen dat ik nodig heb?
De tweede uitdaging kwam toen ik de oplossing op de vierkanten ging aanbrengen. Het papier krulde als een gek tot een rolletje. Dat is niet handig als de vloeistof nog nat is. Moest toch eerst wachten tot het droog was.
De transparante tekst en tekeningen hebben niet overal goed gewerkt. Ze waren niet zichtbaar.
Kijk, linksboven zie je geen doorzichtige tekst. Daar moest dan iets mee gebeuren. Rechtsboven zie je de plaatsing van de tekst en linksonder heb ik met een witte pen de tekst uitgeschreven. Rechtsonder zie je de opstelling van de Uv-lamp. Hier belicht ik de lap stof waar ik cyanotype-vloeistof op heb geknoeid. Er zitten nog eerdere vlekken op.
Linksboven zie je de tekening van kleindochter Z. Rechtsboven de batik uit Solo met de namen van mijn inlandse voormoeders. Linksonder is de tekening van de Sumatraanse batik met de volgende tekst:
1. Bericht aan al mijn voorouders
2. Door jullie ben ik wie ik ben
3. Jullie zitten in mij en mijn nazaten
4. Bedankt voor jullie liefde en zorg
Toen ik deze woorden sprak op de Chi-bijeenkomst stond kleindochter J. naast me. Mooi toch?
Vandaag heb ik dan eindelijk de 41.000 km gereden met de e-bike. Een wonder zegt de fietsenmaker. Dat mijn motor het zo lang heeft uitgehouden! Het is mijn tweede accu (met 30.000 kocht ik een nieuwe.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten