166-oefenen

Hoewel mijn weekend gevuld was met vier generaties vrouwen, heb ik toch nog wat kunnen oefenen. De bomen in Peryleen Maroon en Cobalt Turquoise Light zijn daar een wat minder geslaagd voorbeeld van. Ik ben aan het zoeken naar geschikte kleurencombinaties, en deze combinatie hoort daar zeker niet bij.

De lucht is een ware bevalling geweest. Het formaat schrikt me toch een beetje af, en ook de kleuren zijn niet "echt", en dat hoeft ook niet, maar heb ik ze wel goed gebruikt? Het antwoord hoor ik pas begin oktober als de aquarelles weer begint.

Het witte bloemetje (van een of andere stekelige struik in de buurt) was een voorbeeld voor "oefenen met gieten". Daarvoor hebben mijn schildermaatje en ik drie kleuren in een potje gemengd. Ik had Peryleen Maroon, French Ultramarine en Cadmium Yellow Pale. We hebben het papier helemaal nat gemaakt en de potjes "leeggegoten" op het papier. Kleuren mengden zich spontaan en soms hebben we geholpen. Hoewel ik bij dat gieten zoiets had van "waar ben ik aan begonnen?". vind ik het resultaat toch wel spannend.

165-fantasiebloem

Acryl is nu niet een medium waar ik de weg in weet. Toch heb ik van de zomer een poging gedaan een fantasiebloem te maken op een doek dat buiten gaat hangen. Ik heb geleerd, dat ik niet zo goed ben in het loslaten van de realiteit. Ik wil toch een voorbeeld hebben om naar te werken. Het doek staat me nu wel in de slaapkamer op de grond elke dag "aan te staren". Het is nog niet klaar.

164-motormannen

Afgelopen donderdag ben ik met man, zoon, een van mijn dochters en kleinkind naar het koude Zolder in België getogen. Daar heb ik de unieke combinatie van "racende" vader en zoon mogen aanschouwen. Het was droog, maar het mocht wel iets warmer zijn! Uiteraard heb ik wat foto's gemaakt, maar mijn Canon powershot G3 begint toch aan zijn laatste dagen. De camera is niet geschikt voor deze snelle (ver-weg-)onderwerpen.

Hiernaast nog een snelle schets van een spelend kleinkind. Omdat ik de pen niet heb opgetild zijn er strepen in het gezicht.

163-Balen

Afgelopen woensdag was de laatste schilderles in Balen. Lerares Gerda Mentens laat op haar eigen wijze zien hoe je luchten schildert. Lekker nat-in-nat met koele kleuren bij de horizon en warme kleuren aan de boven- en onderkant van het papier. Gisteren en vandaag heb ik in het echt diverse luchten bewonderd, met en zonder hagel en sneeuw! En mijn handen jeuken om ook zo'n mooie lucht te maken. Het laatste plaatje is een straatje in Montmartre. Op de les hebben we eerst een schets gemaakt naar aanleiding van een dia. Daarbij moesten we letten op de diepte, op licht-midden-donker, en op de poppetjes/mensen. Aan de hand van de schets heb ik dan dit tafereel geschilderd. Daarbij heb ik wel gemerkt dat ik nog te weinig informatie in mijn schets gestopt heb. Zo wist ik niet meer of de rechtergebouwen donkerder van toon waren dan de linkerpartij. Gelukkig had ik nog een foto!

Vandaag heb ik een begin gemaakt met het bekijken van en het oefenen met de waterverfkleuren. Het zijn er al een heleboel! Een andere keer ga ik ook mengen en onderzoeken hoe transparant of granulerend welke kleuren zijn. En uiteraard wil ik ook een gamma "lievelingskleuren". Mijn rood heb ik al gevonden... nu nog het ijsblauw leren mengen.

162-kleed

Eindelijk is het kleed voor mijn beste collega klaar! Dik dertig uitgenodigde collega's hebben hun hand getekend en op een A4-tje aan mij gegeven. Deze handen heb ik eerst op plakvlieseline aangebracht, toen uitgeknipt met een ruime rand eromheen. Daarna zijn ze gestreken op de achterkant van een stof, die ik soms wel en soms niet expres gekozen heb. Vervolgens heb ik ze uitgeknipt en heb ik bijgehouden bij welke persoon welke stof hoorde. Ondertussen naar de winkel voor een mooi lapje linnen-viscose (het wordt lente in de stoffenwinkels!). Daarna kwam het "grote schuiven". Daar heb ik wel een paar nachten over geslapen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een licht-donkervariant. De handen werden gestreken op de bovenste laag. De stof heb ik met veiligheidsspelden aan de tussenlaag (fiberfill) en de onderlaag bevestigd. De rand (die op de foto een beetje krult) heb ik met een dubbele naad genaaid. In de ruimte tussen duim en wijsvinger heb ik ook de drie lagen aan elkaar genaaid. Het resultaat is heel mooi geworden. Dit kreeg ik tenminste als commentaar van mijn collega's. Ik hoop dat mijn collega voor zijn vijftigste verjaardag net zoveel energie krijgt van deze "Open handen" als ik tijdens het maken. Het is toch een heel persoonlijk stuk geworden!

161-tulpen

Eigenlijk zet ik mijn lezers op het verkeerde been. De tulpen die ik hier gemaakt heb, staan op een rechthoekig vel papier, links van het midden. Maar de achtergrond is erg kaal en ik weet niet wat ik er mee zal doen. Ik kan hem natuurlijk ook in een vierkant snijden, en misschien zelfs wat tulpen "afhakken". Misschien neem ik hem mee naar de laatste schilderles in België. Kan de juf er eens naar kijken. Misschien dat er dan toch een schaduw bij kan..

160-twijfel

Als het buiten regent, krijg je prachtige plassen waar de nog kale eikenbomen zich mooi in kunnen spiegelen. Helaas heb ik op zo'n natte dag geen camera of tekenspul meegenomen. Ik ben al blij als de hond en ik weer gezond en droog terugkomen. Tenminste, dat geldt voor mij. Ik heb een jas aan. De hond niet ;-). Afgelopen vrijdag heb ik met mijn schildermaatje de oefening van afgelopen woensdagavond opnieuw gedaan. Het tekenen en schilderen van een straatje in Montmartre. Daarbij moesten we goed op het licht letten. Alleen in het focuspunt moeten de kleuren helder en puur zijn. En die zijn dan ook lichter als de schaduwen donkerder zijn. Maar hoe krijg je dan een donkere kleur? Ik doe er neutral tint bij. Maar dat wordt heel grijs en grauw. Ik ben er niet tevreden over. Ik heb een foto gemaakt en ben de onderste donkerste helft gaan uitwassen. Als ik de tekening af heb, toon ik hem in de weblog. Nog even geduld, dus. Ik begin wel heel erg te twijfelen. Moet ik niet gewoon mijn eigen kleuren kiezen? Moet ik niet gewoon eerst oefenen met kleuren mengen? Zal ik de tekening niet gewoon in één tint maken? Dan kan ik pas écht met waardes (values) leren werken.

Ondertussen heb ik door het natte weer geen zin om in de tuin te werken en heb ik tijd om aan mijn naaiprojecten te beginnen. Ik vind het belangrijk om toch af en toe iets te doen waar ik mijn ziel en zaligheid in kan leggen, en waarvan ik denk dat ik daar goed in ben. Eén project staat onder tijdsdruk, maar dat is een verrassing en ik kan er niets over vertellen. Een ander project toon ik hier. Het is een deken met fleece erin. Lekker warm, maar niet te quilten. Ik heb de lapjes in twee jaar bij elkaar gespaard. De bloemetjes zijn deels gehaakt van wol van mijn oma, haar zussen en mijn overgrootmoeder! Vroeger werd er veel gemaasd en deze maaswol is heel goed geschikt om "op" te maken.

159-zeefdruk

Afgelopen woensdag heb ik bij een cursus van Els van Baarle leren zeefdrukken. Een zeefdruk maken met een thermofaxmachine is zó gebeurd. Een ontwerp maken is echter wat inspannender. We moesten eerst een simpele tekening maken, of wat dikke en dunne lijnen trekken. Daarna de tekening verknippen en wisselend aan elkaar plakken. Dan krijgt iedereen een leuk ontwerp. We moesten er tien ontwerpen en dan een keuze maken. De zeefdruk was niet groter dan A5. Het lijkt me heel leuk om echt grafische zaken te ontwerpen. Voor gordijnen of zo. Ik kwam niet verder dan vier ontwerpjes. Ik had een stuk tekst verknipt, een gedichtje over mijn kleindochter, dat ik zelf gemaakt hebt. En een tekeningetje (uit mijn schetsboekje) van de gele bloemetjes van een struik, die nu in de natuur bloeit op het kale hout. Ik heb nog geen flauw idee wat voor een struik dit is.

Maar wat doe je met een zeefdruk? Vermenigvuldigen! We hebben dus op stof geëxperimenteerd. Experimenteren met voor- en achtergrondkleur, met lege en reeds geverfde stoffen, met plaatsing, met gedeeltes, met vouwen. Leuk werk, want ik wil nog een zeefdruk laten maken met een handgeschreven recept van mijn overgrootmoeder! "Vleesch en roode wijn".

158-granaatappel

Gemaakt met één lijn, met een viltstift die oplosbaar is. Helaas is de viltstift wel héél erg oplosbaar. Dat doe ik dus niet meer.

De granaatappels waren nog te doen, maar het bordje heeft me wat grijze haren bezorgd! Ik moet nog veel oefenen...

Mijn dochter heeft me getekend! Een beetje slanker, lief, hè? En ook met de staedler-non-permanent. Gewoon doen, dus.

Gisteren was mijn tekenenergie op. Ik had het hele weekend getekend, ook tijdens de wandeling met de hond. En bij de tekenles had ik geen inspiratie meer. Ik heb de koi's nog veranderd, en ben aan een nieuw zeegezicht begonnen.


Afgelopen zaterdag ben ik naar de Tefaf geweest en heb daar weer staan gapen bij Rembrandtjes (de etsen en zelfportretten zijn toch wel favoriet), maar ook bij een abstract werk van Willem de Kooning. Het zijn maar enkele stukken waar ik uren naar zou kunnen kijken Ik was met mijn schildermaatje gegaan en we hebben hoofdzakelijk naar Modern Art gekeken. Het bevalt me wel om eens een keer niet de hele Tefaf te willen zien. Op een gegeven moment zit je helemaal vol. In mijn kleine groene Moleskine heb ik wat kunstenaarsnamen opgeschreven. Daar kan ik dan nog onderzoek naar doen. In de dikke catalogus (die móet je kopen) heb ik gelukkig ook nog plaatjes gevonden van kunstwerken, die ik heb bewonderd. Eigenlijk zou ik ook op moeten schrijven wat me nu aantrekt in een kunstwerk. Dan kan ik eruit halen wat ik nu belangrijk vind in een kunstwerk (ontwerp, kleurgebruik, onderwerp, materiaal). Ik heb nog een lange weg te gaan.
Maar wat zal ik een lol hebben op die weg!

157-doorgaan

Ik kan niet meer stoppen. Ik blijf tekenen op de één-lijn-methode. Dat geeft wel gekke gezichten, dus misschien ga ik het mezelf gemakkelijker maken door de pen op te tillen. De drie meisjes zijn een en dezelfde persoon, dus moet ik nog heel veel oefenen, wil ik in één minuut de juiste gelaatstrekken treffen. Ook het hondje lijkt niet echt. Maar het zijn leuke illustraties.
Blogger heeft problemen om plaatjes te uploaden. De plaatjes staan nu op een andere server.

156-non-permanent

Op de tekenles van woensdag, in één lijn, zonder je pen van papier te halen in acht maal twee minuten een dia tekenen. Op één vel papier gaf bovenstaand resultaat.

Mijn moeder in een paar streken neerzetten, als illustratie bij mijn verhaal over de techniek gaf onderstaand plaatje.

Een tweede poging gaf een vertekend beeld, omdat ze zich had gedraaid. De derde poging met de zwarte non-permanentstift lijkt ook niet, maar geeft wel een indruk van de techniek. Ze mocht het plaatje meenemen. Het is doodeng om mensen te tekenen,maar omdat ik de pen niet van het papier haal, is het een uitstekende manier om te oefenen voor "schrijven met de naaimachine". Met je naaimachine ga je ook niet steeds aan- en afhechten.

Op de tekenles heb ik ook de orchidee afgemaakt. Het is 300grams papier, maar het bobbelt toch nog.

155-koi

Vorig jaar, net voor de kerst, zijn we naar een tuincentrum geweest waar kleindochter niet weg was te slaan bij de vissen. Van deze koi-karpers heb ik een tekening gemaakt en heb die nu net afgeschidlerd. Ik heb het gedurfd om het papier voor een tweede keer helemaal nat te maken. Het oranje ging "bloeden" en ik veegde het blauw haast weg. Het is een experiment, dat ik nog een keer wil aangaan. Echt tevreden over het water ben ik nog niet. Ik heb wel per ongeluk het natte papier aangeraakt, en kreeg onbewust het effect van bubbels in het water. Ja, dat wil ik ook nog eens schilderen, maar dan met olieverf. Water met bubbels...



De tweede foto is van een geimproviseerde picknick, op de salontafel. Arrangement van kleindochter van net drie!

154-afscheid

Op 10 bij 15 cm schilderen is niet gemakkelijk. Ik heb geoefend met een heel klein penseeltje (0). De tekening is wat flets geworden, en ik heb het gezicht helemaal niet durven te tekenen. Maar ja, het tekeningetje is voor een afscheid van een collegaatje. Ik denk niet dat ze mijn weblog leest. Het geheel plak ik op een gekleurde A4 en dan schrijf ik er nog een paar woordjes bij. Uit het hart, daar ben ik goed in.

Bij de tekenles van woensdag hebben we een orchidee geschilderd. Ik moet er alleen nog wat finishing touches aan toevoegen, dan toon ik hem in de weblog. Ik wilde heel graag er nóg eentje maken, en heb een witte orchidee gekocht. Maar die is al bijna uitgebloeid, dus ik moet snel zijn.