Een echte uitdaging was het. Met je ouders, je kleindochters en een verharende hond op vakantie. Een weekje in een echt huis in Vlissingen. Voor mijn ouders en mij een hernieuwde kennismaking met het strand ten noorden van Vlissingen. Voor de twee meisjes was het scheppen, scheppen en scheppen. Aan het begin van de week was het bijna tropisch. Aan het einde leek het wel herfst. Er was veel wind, waar de hond erg panisch over deed, in huis maar ook buiten. In de tuin kon je de zee horen. Iets verrukkelijkers kan ik me niet voorstellen, of het moet het ruisen van de bomen en het gekwetter van de vogels zijn in mijn eigen achtertuin. Pas toen ik weer thuis was gekomen merkte ik dat het aan zee nooit stil is.
Aan tekenen ben ik niet echt toegekomen, heb een paar schetsen gemaakt in een nieuwe dummy. Omdat W. ook een paar dagen meeging, heb ik nog een "ochtend"-tekening kunnen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten