Onze laatste dag in Indonesië. Met een van tevoren bestelde chauffeur verlieten we Madiun, uitgezwaaid door mijn jongste broer. We reden bijna dezelfde weg over de bergen door Sarangan en lieten het meer ver beneden ons liggen. Langs steile hellingen en mooie uitzichten daalden we af naar Solo. De foto laat zien hoe groot de bomen zijn ten opzichte van een auto. In de verte zie je nog een topje van een berg.
In Solo werd het steeds drukker, we wilden niet shoppen, maar rechtstreeks naar het vliegveld. Daar kwamen we te vroeg aan, maar we hebben ons prima vermaakt. De vlucht naar Jakarta met Garuda verliep probleemloos. We hebben op het vliegveld nog wat gegeten en hebben ons laatste geld opgemaakt aan souvenirs en boeken. Het was me nog gelukt om wat ouderwetse batik zakdoeken op de kop te tikken. Die kan ik altijd gebruiken in mijn textiele werken. De vlucht van Jakarta naar Singapore met Singapore airlines verliep niet vlekkeloos. We vertrokken 20 minuten te laat. Kortom, we hadden nog maar tien minuten om over te stappen op het andere vliegtuig van Singapore airlines, richting Amsterdam. Dat ging niet lukken, want dan zouden we eerst met een treintje moeten naar een andere terminal. In het vliegtuig werd omgeroepen dat we ons moeten melden bij het grondpersoneel. Ook de vluchten naar Parijs, Kopenhagen en Tokyo, die rond 23.55 zouden opstijgen hadden problemen. Er waren maar vier mensen die naar Amsterdam moesten, en we werden in een golfkarretje binnendoor vervoerd naar het wachtende vliegtuig. Erg lullig om in een vol vliegtuig naar je plaats te gaan. We hadden drie stoelen voor ons tweeën. Een half uur later vertrokken we pas, maar dat is prima ingelopen door de piloten. Onderweg waren nog twee australische babies de hele vlucht aan het krijsen, maar ik heb er geen last van gehad. Vier films verder en iets te weinig geslapen, kwamen we om 7:00 aan. Toen we bij de babageband stonden werden we omgeroepen. De bagage was er niet. Die is drie dagen later thuisbezorgd, met alle souvernirs er nog in.
Gisteren vond ik nog 150.000 roepia, die ik apart had gelegd om te betalen bij het verlaten van Indonesië. Zonde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten