De eerste opdracht van het vierde semester van SketchbookSkool is het tekenen van een appel die door jou wordt opgegeten. Ik had helaas alleen maar wat oude gerimpelde appels in huis (voor in de cake zijn ze nog prima), maar voor de kunst moet je wat over hebben. De opdracht was vooral te kijken naar wat je de appel 'aandoet', hoe de hapjes de appel veranderen.
Ik heb nooit beseft hoe moeilijk dit proces was. Ten eerste wilde ik gewoon blijven dooreten, en moest ik echt bewust stoppen. Ten tweede wilde het papier niet drogen (Stillman&Birn, Delta-papier). Ten derde wist ik niet wat ik met de schaduwen moest doen. Ten vierde 'groeide' de appel soms miraculeus. Ten vijfde lukt het me niet de zachtgele kleur van het vruchtvlees te schilderen. Het wordt tijd dat ik mijn 'gelen' eens onder de loep neem.
Uiteindelijk vond ik het toch een leuke oefening. Het smaakt naar meer. Er waren mede-studenten, die een mandarijn of een peer namen, maar er was ook iemand die een lekker snoepje 'nam' (met mooi papiertje natuurlijk). Heb jij wel eens zo naar een appel gekeken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten