Van een restje stof heb ik een etuitje genaaid voor dikke potloden. In een klein vakje met een geel pandabeersluitinkje zit de puntenslijper. Heb het de kleinzoon niet laten zien, want dan gaat de puntenslijper een eigen leven leiden vrees ik.
Hij weet precies wat de bedoeling is, en ik moet naast hem gaan zitten.
Als ik dan zo geniet van dit kereltje, denk ik aan de begrafenis gisteren van een schoolvriend van mijn echtgenoot. Hij zal nooit meer zo kunnen spelen met zijn kleinkinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten