Weer een poging het jongste kleinkind op papier te krijgen! Klopt niet helemaal, maar ze kijkt hier zó ernstig in de iPhone-lens! Iets teveel schaduw, maakt het tekenen wat moeilijker. Haar ouders waren blij dat ze zo vrolijk was (en deed) toen ze me weer aflosten vanavond. Soms kan ik niet wachten totdat ze groter wordt, maar ik geniet maar weer snel van deze beweeglijke dame. We hebben samen onderzocht hoe een metalen en een plastic fles aanhoort als je erop tikt. En kun je geloven dat haar grote teen een blaar heeft, omdat ze zich met één voetje steeds afzet? Ik heb er een foto van gemaakt. Even geen handwerken deze dagen. De tuin wacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten