Nou vooruit, de laatste tekening van een vergeten groente, de rammanas.
Vandaag mocht ik oppassen op de 11 maanden oude kleinzoon D. Niet te geloven dat hij bijna een jaar wordt! Misschien kan hij tegen die tijd wel los lopen. Los staan kan hij soms ook wel. En eten wat oma eet is zijn favoriete bezigheid. Ik had hem meegenomen naar mijn vader. Het kleintje is zijn 14e achterkleinkind. Mijn vader wordt opa Koek genoemd wordt door het oudere broertje. Maar D. had toevallig wél het losse koekje op de salontafel gezien en voordat we er erg in hadden had hij die al te pakken. Helaas mocht hij van mij niet alles opeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten