Het krukje van tevoren…
Een wollen kleedje, helemaal verkleurd na zestig(?) jaar. Soort stro als opvulmiddel; heb dat laten zitten…
Het verhaal van de nieuwe bekleding: de lap heb ik gekregen van mijn Duitse textielvriendinnen, een erfstuk. Zelf gesponnen draad, zelf geweven. Net te klein, een ander lapje ertegen. Geborduurd met draadjes uit mijn eigen natuurlijk geverfde collectie. Het krukje wordt nog steeds veel gebruikt. De pootjes heb ik alleen schoongemaakt, niet geschuurd of geverfd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten