179-kijken

Ik kan uren kijken naar dit nieuwe mensje. Hoe ze tevreden slaapt om dan het volgende ogenblik een pruillipje te trekken of lief te lachen. Ook kan ze opeens gaan huilen of haar oogjes openen in haar slaap. Het blijft een wonder zo'n kind, maar voor de ouders wel vermoeiend omdat ze de nacht met de dag verwisselt. Bijna elke dag heb ik nu wel een foto van haar, die de moeite waard is om na te tekenen.
Nu alleen de tijd nog vinden.
We zijn van de winter (vriesnacht) meteen in de zomer (26 graden) gestapt. De natuur is ineens helemaal uitgekomen. Zelfs de eiken hebben nu allemaal hun groene blaadjes. Het lijkt me een uitdaging om alle kleuren groen te mengen in aquarel...