Afgelopen zaterdag was de eerste van drie beeldhouwen-boetserenlessen. We gaan werken met klei. Ik koos geen skeletonderdeel maar een zaaddoos van de valse christusdoorn. Tot de pauze hebben we allen in stilte gewerkt aan het klei-werkstuk. Mijn eerste poging ligt op de foto ondersteboven. Na de pauze gingen we verder met een stuk speksteen. Mét hamer en beitel, en ook met de vijl. Over twee weken laat ik het eindresultaat zien (denk ik). Uit de speksteen halen we een visachtige vorm. Ben benieuwd wat het gaat worden. Nu lijkt het nog nergens op. We ripen in koor dat we niet wilden stoppen en door wilden gaan, Maar de leraar was onverbiddelijk. Eerst evalueren en dan naar huis.
Als huiswerk kregen we een piepklein stukje roze speksteen mee. Ik heb er twee gepakt, oeps. Die zaterdagavond heb ik als een bezetene met schuurpapier gewerkt totdat ik een hart en een "mossel" uit de stukjes steen heb geschuurd. Ben begonnen met schuurpapier 60 en ben daarna toch maar overgegaan op 400, waardoor het steentje heel zacht werd. Er zitten nog wel krassen op (die niet voelbaar zijn). Waarschijnlijk had ik eerder moeten stoppen. Maar ja, dat is de nieuwigheid van het materiaal. Zou ik er een hobby bij krijgen? Ik wil in ieder geval een stempel maken met mijn iegen monogram erin. Dat lijkt me heel leuk.
Ik vond het beeldhouwen leuker dan het boetseren. Je kunt daar lekker je agressie in kwijt. Het is wel slecht voor je Carpaal Tunnel Syndroom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten