Al een tijdje ‘spaar’ ik netjes van sinaasappels, tomaten, knoflook en uien.
Het is alleen maar om mee te experimenteren. Daarbij zijn me twee dingen al meteen opgevallen.
Ten eerste mis ik het geel van de citroenen, en ten tweede gaat er van alles fout als je er in gaat knippen. Je krijgt dan kleine plastic deeltjes, die overal aan vastplakken omdat ze statisch zijn. Het is rotzooi, je krijgt het nooit meer uit het milieu. O jé, dat wordt tomaten kopen op de markt...
Het experiment is om de plastic netjes en andere voorwerpen, zoals dopjes van de karnemelk en pillenstrips te verpakken in plastic. Het enige plastic dat ik nu in huis heb zijn doorzichtige hoezen en een gewoon plastic boterhamzakje.
Die laatste is zo dun dat het smelt, afgekeurd dus. Onderaan de foto is een tomaten-etiket verpakt in dat plastic; het valt uit elkaar.
De netjes heb ik in een hoesje geschoven en heb er kort met een strijkijzer overheen gestreken; uiteraard met bakpapier ertussen. Dat ging prima. De dopjes heb ik in vakjes geschoven die ik met de zijkant van de strijkijzer heb gemaakt. Het was even zoeken naar de tijd, niet te kort en niet te lang.
Morgen eens kijken hoe de naaimachine me kan helpen om dit plastic te verwerken. Nóg meer experimenteren!
B
Geen opmerkingen:
Een reactie posten