Ze lag twee uur te slapen, maar het mochten er niet veel meer minuten worden. Heb in het donkere kamertje geprobeerd om haar te tekenen. Effe kuchen en ze was wakker. Meteen zei ze: Pappa en mamma? Een dik uur later waren we weer bij haar thuis. Weer een weekje wachten. Gelukkig heb ik de foto’s en de filmpjes nog. Als ik voor elke uitgesproken ‘oma’ een euro kreeg, dan was ik rijk geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten