Een volle zaterdag, de warmste zaterdag tot nu toe met 24 graden. Heerlijk, even naar de markt gefietst voor nootjes. Ook heerlijk, twee wassen buiten gedroogd; de wind had helaas drie keer het wasrek omgegooid. Kleindochter L. kwam op bezoek. We gingen Indonesische snacks maken, Wajik, linksboven en - onder, gemaakt met kleefrijst (ketan), Javaanse suiker en geraspte kokos. Rechtsboven en -onder zie je het maakproces van de Wingko babat, gemaakt van ketanmeel, niet zo zoet. Babat is een stadje in Oost-Java. Over de Wingko: je kunt het in de oven maken en dan in stukken snijden. Deze versie is in de pan gemaakt, een poffertjespan heb ik niet. We hebben meelballen gedraaid en platgedrukt voordat ze de pan in gingen. Als je goed kijkt zie je drie ‘kleuren’ koekjes. Die zwarte zijn (te lang?) in roomboter gebakken (ik had geen margarine), de lichtste zijn op een zachter vuurtje in een soort vloeibare boter gemaakt, dat ging al beter. De middelbruine zijn in de airfryer gebakken. Die moet ik nog proeven. Verheug me al. De Wajik is mislukt, het is te zacht. Het is nu geen koek meer, maar een soort dikke pudding (Wingko Bubur = pap), te eten met een lepeltje. Erg zoet. Ben benieuwd of een nacht in de vriezer wonderen doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten