Wip betekent natuurlijk Work-in-progress. Ik ben een boek begonnen met mijn moeder in de hoofdrol. Ik merkte al meteen dat ik niet alles erin kwijt kan wat ik wil. Een keuze maken lijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. Gelukkig zijn er nog wat lege vellen, die ingevuld kunnen worden met collages en foto’s. Het belangrijkste voor nu was dat het boek vorm kreeg. Een oude buitenkant en nieuwe en oude vellen papier voor de binnenkant. Cyanotypes komen erin, een borduurwerkje, door haar geschreven woorden, tekeningen van de jongste kleindochters, haar aquarel, een rozenkrans in het doosje op de kaft. Nog wel even werk aan de winkel maar het voelt al goed. Te zien op de tentoonstelling in kasteel Montfort bij Kunststroom op 4 en 5 oktober!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten