Hoe ik aan deze wol kom weet ik niet meer. In mijn naïviteit had ik er 35 (!) jaar geleden een babyjasje van gehaakt. Onze oudste dochter heeft het nauwelijks gedragen. Het was te zwaar en te stijf en het kriebelde, ondanks dat ik het gevoerd had. Arm kind.
Ben het nu aan het uithalen; de wol kriebelt nog steeds en er zitten zelfs nog takjes in!
Ik vind deze handgesponnen wol nog steeds schitterend, maar omdat de wol zó kriebelt en best wel dik is zal ik er toch een andere bestemming voor moeten verzinnen.
Ook weet ik niet of de gehaakte krullen erin blijven zitten.
Ik denk trouwens dat de wol komt van Wilmy Peeters uit Blerick, die maakt nu glas-in-lood, maar daar heb ik in 1980 weefles van gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten