Het zijn de details, waar ik op blijf hangen. Nu zijn het de witte puntjes in de ogen. Het linkergezichtje draag ik op aan mijn moeder. Op de een of andere manier doet dit gezicht me aan haar denken. Zijn het haar ogen?
Afgelopen maandag heb ik geprobeerd om sneller te werken. Waar ik in 2,5 uur (voorlopig) klaar was, had vriendin A. er al twee gemaakt.
Het is enorm leuk om zo te spelen met stofjes en de ideeën schieten door mijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten