Ze waren er weer, de drie prinsessen...
De jongste kon ik om 01:00 nog even vastleggen. Ik weet het, véél te laat, maar zo'n mooi moment kan ik gewoon niet laten liggen. Mijn 4B potlood begint nu wel erg kort te worden. Ik heb altijd het gevoel dat ik met mijn potlood haar gezicht en armpjes kan 'aaien'. De volgende ochtend stond ze om half 8 naast mijn bed (gaap).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten