Eindelijk had ik tijd om de Witte Kwikstaart te tekenen. Hij lag dood te wezen in een bijna lege hal.
In al mijn enthousiasme heb ik hem in plastic gewikkeld en binnen gelegd. Bijna een week later begon het geheel toch te stinken..
In de schemering, op de tuintafel, met een mond-en neuskapje op en met handschoentjes aan als het nodig was, heb ik dit vogeltje getekend. Wat ik me afvraag? Dat er zo weinig wit te zien is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten