Uiteraard ging het vandaag om de begrafenis van tante Claar. Het was een mooie dienst. De zusters van haar congregatie keken op hun eigen kamers of op een zaal naar de live uitzending. Wij zaten verspreid over de stoelen in de kapel, mét mondkapjes! Na de dienst liepen we een rondje langs de kamers van de zusters achter de rouwauto aan. Op de terugweg, toen iedereen naar hun eigen auto’s ging, kwam de rouwauto vast te zitten in de sneeuw. Heb de auto een duwtje kunnen geven. Moest even helpen, tante Claar!, dacht ik.
Hier komen we dus nooit meer terug. In dit kasteel heeft tante Claar meer dan vijftig jaar gewoond!
‘s Ochtends heb ik nog een rondje voortuin gedaan. Ik wilde controleren waar de ijzel zó zwaar is dat de boom of de struik gevaar loopt. Nog een week en dan wordt het hopelijk weer warmer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten