Toen we op weg waren naar de crematie van mijn pa, heb ik in de auto nog een FP2 mondkapje versierd met een antiek batik stofje. Die dag kwam ik uit quarantaine en ik wilde het zekere voor het onzekere nemen door een mondkapje te dragen. Mijn lief droeg ook een mondkapje in de auto 😬, met het raam op een kiertje. Ik heb een vorm geknipt en die met de hand vastgenaaid. De stof komt van een kussentje dat mijn oma aan pa’s kant uit Nederlands-Indië had meegenomen. Heb de achterkant gebruikt, daar zat nog kleur in en was nog niet verschoten. Omdat er een richting zat in het motief kreeg ik wel een beetje een vreemd gezicht (rechtsboven) van voren. Maar ja, ik voelde me die dag ook een beetje vreemd. Van tevoren kreeg ik geen hap door mijn keel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten