Gisteren heb ik iets gedaan wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.
In de cursus gingen we aan de slag met het interpreteren van een tekening in andere materialen. Thuis had ik al geassocieerd, en op de les ging het gewoon verder. In associëren ben ik heel goed, ik heb ook nooit een idee waar het naartoe kan gaan.
Maar goed. Als ik mijn tekeningen bekijk dan is het altijd zacht en met weinig contrast of durf. Mijn meegenomen materialen waren niet genoeg en na een kijkje in de kast kwam ik met een cone garen. Ans vond dat ik er iets mee moest. Ik dacht meteen aan het doorsnijden van draden en Ans zei het hardop. Het duurde even voordat ik -zonde- de eerste snee zette. Het deed me denken aan mijn eerste snijpracticum. Maar ik vind het enorm leuk en spannend om te zien welk effect zo'n snee op al het graren heeft.
Op zolder heb ik nog een paar wolletjes.... niets is meer veilig voor mij.
Ans heeft ook nog een presentatie gegeven over Alice Jetten, iemand die tekst en beeld gebruikt. Zie http://alicejetten.artolive.com.
Ik kreeg meteen ideeën van woorden of zinnen.
Vandaag heb ik tijdens de assessorentraining van mijn werk een klein tekeningetje en een zinnetje gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten