252-experimentLijn

Vandaag zijn de kleinkinderen met hun ouders, tante en een heleboel vrienden vertrokken naar hun vakantieadres. Pas volgend jaar zie ik ze weer. Gelukkig mocht ik vanochtend nog oppassen en kon ik mijn experiment uitvoeren.
Experiment: kind op groot vel papier. Met potlood de omtrek getekend, ook als het kind bewoog.
Van de derde poging heb ik deze foto gemaakt. De eerste poging was mislukt omdat ik een natte viltstift had gebruikt die ging vlekken. Het kind werd vies ;-)
De tweede poging was wel gelukt (foto's komen volgende keer), maar het effect was niet zo leuk als ik gedacht had.
De derde poging is te statisch geworden. N. moest blijven liggen, terwijl ik bij de tweede poging juist kleine L. heb aangemoedigd om te bewegen.
Moet het nog eens overdoen. Gelukkig heb ik tien meter papier.

251-kerstvilt

Voor de kerst heb ik mij opgegeven voor een avondje "vrij" vilten bij Annemie Koenen in Sittard. Drie jaar geleden heb ik daar mijn eerste viltstappen gemaakt. Terwijl ik raad en daad kon vragen voor mijn projectje "roze das" waren een collegaatje en andere viltsters op de andere tafel bezig met "schaapjes".

De roze das is gemaakt van draden zelfgesponnen wol. Op zes plekken worden die draden bij elkaar gehouden door gevilte stukken witte merinowol. Het was niet geworden zoals ik in gedachten had, maar ik heb nog genoeg wol om te oefenen.

De kerst was gevuld met poetsen, opruimen, koken, bezoek, logeerpartijen, onverwachte gebeurtenissen, cadeaus en een hoop gelach. Ook heb ik nog een boek over een hond uitgelezen. Daar moest ik van huilen omdat ik aan mijn overleden hond Mara moest denken.

Na al deze emoties wilde ik ook weer iets maken. Met mijn moeder en oudste kleinkind ben ik schaapjes gaan maken. Ik heb er nu spijt van dat ik niet stiekem gekeken heb bij mij collega hoe zij het schaapje gemaakt heeft. Het hoofdje zat er niet echt vast op. En ook het staartje was maar erg wiebelig. In het schaapje zit een steen. Na droging heb ik met de viltnaald correcties aangebracht.

De middelste lijkt net een cavia ;-)

250-kerst2008

Fijne kerstdagen en een gelukkig, gezond en creatief 2009!

Deze aquarel heb ik op een half vel papier bij elkaar geëxperimenteerd.
Eerst heb ik het papier op mijn palet gelegd, zodat er vlekken opkwamen. Toen heb ik dezelfde inspiratie gebruikt van twee weblogs geleden. De bloemhoofdjes heb ik van rijstpapier gemaakt, geplakt met aquapasto.

En de Kerst? De kerstboom ligt nog buiten op het gras. Vanochtend heb ik al wat kerstinkopen gedaan. De familieleden zijn uitgenodigd. De hond liep vanochtend bijna tegen een auto op toen ze de weg wilde oversteken, maar verder gaat alles goed.

Morgen hebben we de laatste les op de zaterdagacademie. Vorige week heb ik mijn visachtige vorm afgemaakt. Iedereen was erg enthousiast toen de beeldjes met Italiaanse steenwas werden ingesmeerd. Er kwamen prachtige kleuren tevoorschijn!

Tijdens zijn tentoonstelling heb ik een bevriend kunstenaar gevraagd of hij het gat wil boren voor een staafje. Zodat het beeld rechtop kan staan. En ik kan dan eindelijk een goede foto maken. Hij wilde ook nog voor een voetstukje zorgen. Daarvoor kijkt hij in de afvalbak van de plaatselijke steenhouwer, overblijfselen van grafstenen en dorpels. Eigenlijk wil ik bij het hele proces betrokken zijn, maar nu is het Kerst en dan gaat iedereen z'n eigen ding doen.

249-aquarelexperiment

Bij de laatste aquarelles dit jaar mochten we meedoen aan een experiment. Eerst moesten we een kleur kiezen. Dan een paar bijpassende kleuren, die allemaal gemengd moesten worden met de eerste kleur. Met deze kleuren op ons palet gingen we ons werk maken. We hadden nog geen idee wat we gingen maken. Met aquapasto hebben we zijdepapier, ik had japans moerbijpapier, op het natte vel Fabriano geplakt. Ondertussen mochten we in de map van Gerda een plaatje uitzoeken. Ik heb een plaatje van mijn eigen camera gepakt. Het moerbeipapier krinkelt niet zo bij opdroging als het zijdepapier, maar het geeft wel een interessante structuur aan het plaatje (detail op 2e foto).

Het viel me op dat een onderwerp voor mij steeds meer gaat leven als je ermee aan de slag gaat. Het wordt steeds vertrouwder, terwijl de buitenwereld daar helemaal geen weet van heeft. Op het laatst was de juf benieuwd naar mijn foto en ik heb het haar laten zien. Ze had nog de opmerking om het nog waziger te maken. Hieronder zie je de foto waar ik van uit gegaan ben. Rijdend in lijn 6 in Centraal station Den Haag!

248-pigmenten

Afgelopen woensdag hebben we van tevoren bloemen getekend op een groot vel Fabriano - fijn. Dit papier is van 100 procent katoen. Met gesso hebben we op het doornatte papier (niet té nat) wat structuur aangebracht. Ik ben bescheiden geweest, was bang dat het niet droog zou worden. Nadat alles goed droog was hebben we weer alles nat gemaakt en zijn met een beperkt palet aan de gang gegaan. We moesten één primaire kleur weglaten, anders zou het modder worden. Ik wilde graag de roze, rode en gele tinten terug laten komen. Terwijl ik bezig was miste ik toch het groen van de blaadjes. Daar had ik Terre verte voor gekozen, niet zo mooi. Maar eerst gingen we met de pigmenten aan de gang. Deze moesten we mengen met arabische gom in poedervorm. Daarna uitstrooien over het nog natte papier. Prompt knoeide ik met het oranje... vandaar de vlek rechtsonderaan. De kleur violet had niet het effect dat ik bedoeld had. Er is een piepklein stukje met rozen, die ik wel gelukt vind. De rest vind ik maar zo-zo. Misschien ga ik er nog eens met witte gesso overheen. Of misschien schilder ik het nog eens opnieuw.

Omdat de pigmenten in poedervorm slecht voor je gezondheid zijn, hadden we allemaal handschoenen aan en moesten we alles poetsen na afloop. Nog een reden om dit nooit meer te doen, ha-ha. Morgen probeer ik het groen (gemaakt door het gele en violette pigment te mengen) wat af te zwakken en zachter te maken. Met dit papier kun je met een vochtige synthetische kwast verf wegnemen.

247-naaldvilt

Eindelijk is het me dan toch gelukt om wat te vilten dit jaar. Ook al is het met de viltmachine gemaakt, zoals ik de embellisher stiekem noem. De krullen van het wensleydaleschaap hebben verschillende kleuren en zitten in een pakket dat ik van de Weidonk gekocht hebt. Als ondergrond heb ik fijne bruine zijde gebruikt. Hooguit twee uur heb ik eraan gewerkt. Het is heel licht en soepel geworden. Af en toe vind ik nog bruine krulletjes die per ongeluk niet zijn vastgevilt. De sjaal past nu perfect bij mijn bruine kleren! Toch denk ik er over om er nog met warm water en zeep de laatste hand aan te leggen. Net alsof het niet af is als er geen water aan te pas is gekomen.

Het is me gelukt om gewoon katoen met de machine vast te vilten aan fleece. Kleine katoenen bloemetjes heb ik vastgevilt op een dasje geknipt uit roze fleece. Lekker lui, want de embellisher stond vooraan op mijn werktafel. Ben benieuwd of deze combinatie een wasbeurt kan overleven.

246-kumulus-3D

Afgelopen zaterdag was de eerste van drie beeldhouwen-boetserenlessen. We gaan werken met klei. Ik koos geen skeletonderdeel maar een zaaddoos van de valse christusdoorn. Tot de pauze hebben we allen in stilte gewerkt aan het klei-werkstuk. Mijn eerste poging ligt op de foto ondersteboven. Na de pauze gingen we verder met een stuk speksteen. Mét hamer en beitel, en ook met de vijl. Over twee weken laat ik het eindresultaat zien (denk ik). Uit de speksteen halen we een visachtige vorm. Ben benieuwd wat het gaat worden. Nu lijkt het nog nergens op. We ripen in koor dat we niet wilden stoppen en door wilden gaan, Maar de leraar was onverbiddelijk. Eerst evalueren en dan naar huis.

Als huiswerk kregen we een piepklein stukje roze speksteen mee. Ik heb er twee gepakt, oeps. Die zaterdagavond heb ik als een bezetene met schuurpapier gewerkt totdat ik een hart en een "mossel" uit de stukjes steen heb geschuurd. Ben begonnen met schuurpapier 60 en ben daarna toch maar overgegaan op 400, waardoor het steentje heel zacht werd. Er zitten nog wel krassen op (die niet voelbaar zijn). Waarschijnlijk had ik eerder moeten stoppen. Maar ja, dat is de nieuwigheid van het materiaal. Zou ik er een hobby bij krijgen? Ik wil in ieder geval een stempel maken met mijn iegen monogram erin. Dat lijkt me heel leuk.

Ik vond het beeldhouwen leuker dan het boetseren. Je kunt daar lekker je agressie in kwijt. Het is wel slecht voor je Carpaal Tunnel Syndroom.

245-kerkje

Dit keer was het niet zo spannend op de woensdagavond. Een beeld van een kerkje in Thorn met bogen. Deze moesten we met heen en teruggaande streken vormgeven. En ook het licht en donker moest goed weergegeven worden. Ik ben er niet zo tevreden over. Het lijkt heel veel op een oefening die we eerder gehad hebben. Het was voor mij wel een oefening met kleuren en met licht-donker-kijken.